Καθημερινή μάχη για αξιοπρεπή διαβίωση δίνουν οι συνταξιούχοι στη Χώρα μας. Η τραγική οικονομική θέση, στην οποία βρίσκονται δεν τους επιτρέπει να εξασφαλίσουν ούτε τα βασικά, όπως είναι η κάλυψη των αναγκαίων υποχρεώσεων τους και η αγορά τροφίμων και φαρμάκων.
Οι μειώσεις των συντάξεων έχουν οδηγήσει τους ήδη ταλαιπωρημένους αυτούς ανθρώπους σε αδιέξοδο, αφού διαπιστώνουν τώρα πια , πως παρά τα χρόνια που εργάστηκαν, είναι αναγκασμένοι να ζουν υπό άθλιες συνθήκες, προσπαθώντας να επιβιώσουν μέσα σε μία Χώρα που τους έχει οδηγήσει στην οικονομική εξαθλίωση.
Σε δηλώσεις επί του θέματος, προς τη «δ», προέβη η πρόεδρος του Σωματείου Συνταξιούχων ΙΚΑ Ρόδου, κα. Γεωργία Φαρμακίδη, η οποία εξέφρασε τη λύπη και την αγανάκτηση της για την υφιστάμενη κατάσταση που ταλαιπωρεί, δίχως έλεος τους συνταξιούχους.
Η κα. Γ. Φαρμακίδου, δήλωσε: “Οι συνταξιούχοι τα βγάζουν πέρα με πολλές δυσκολίες. Πολλές φορές αδυνατούν να ανταποκριθούν σε πολύ βασικές τους ανάγκες, όπως είναι η σίτιση.
Επιπλέον, υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις συνταξιούχων που προσπαθούν να προσφέρουν από το υστέρημα τους μια βοήθεια στα παιδιά τους που είναι άνεργα. Σε αυτές τις περιπτώσεις η κατάσταση γίνεται απελπιστική. Βέβαια, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως το πλείστον των συνταξιούχων αντιμετωπίζουν και προβλήματα υγείας.
Όλοι γνωρίζουμε πως λειτουργεί πλέον το σύστημα υγείας, το οποίο έχει φέρει τους συνταξιούχους σε σημείο να μην μπορούν να αγοράσουν ούτε τα απαραίτητα για τη διαφύλαξη της υγείας τους φάρμακα. Έχουμε φτάσει σε σημείο να θεωρούμε φυσιολογικό το γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι που αφήνουν «βερεσέ» στο φαρμακείο της γειτονιάς τους.
Το ζήτημα, όμως, είναι ότι μας περιμένουν ακόμη χειρότερα. Γνωρίζω αρκετούς συνταξιούχους που δίνουν έναντι στη ΔΕΗ για να συνεχίσουν να έχουν ρεύμα στο σπίτι τους και αγοράζουν τα απολύτως απαραίτητα τρόφιμα για να περάσουν το μήνα τους. Δεν ξέρω πως μπορεί να επιβιώσει ένας άνθρωπος που παίρνει σύνταξη 200 ευρώ, του έχουν κόψει το ΕΚΑΣ και του επιβάλλουν πρόστιμα 80 ευρώ. Δυστυχώς υπάρχουν άπειρα παραδείγματα τέτοιους είδους.
Δεν λαμβάνεται καμία μέριμνα. Υπάρχει βέβαια, το συσσίτιο, αλλά για λόγους υπερηφάνειας και αξιοπρέπειας πολλοί προτιμούν να μείνουν νηστικοί, παρά να εκτεθούν κατ’ αυτόν τον τρόπο.
Ακόμη και εγώ, λαμβάνοντας ως παράδειγμα τον ίδιο μου τον εαυτό, δεν ξέρω αν θα ήθελα να αναζητήσω βοήθεια στα συσσίτια. Πρέπει να αγωνιστούμε για να ανακτήσουμε αυτά που χάσαμε. Δεν θέλουμε ούτε συσσίτια, ούτε μεγάλους ευεργέτες.
Είναι απαράδεκτη η κατάσταση, στην οποία μας έχουν φέρει. Το 80% των συνταξιούχων χρειάζονται βοήθεια και δυστυχώς το οικογενειακό τους περιβάλλον αδυνατεί να βοηθήσει.
Δεν θα μας σώσει κανένας άλλος. Εμείς πρέπει να πάρουμε την εξουσία στα χέρια μας. Είναι απαράδεκτο να κάθεται κάποιος και να μοιρολατρεί χωρίς να αντιδρά. Εμείς δεν θα το βάλουμε κάτω.
Γνωρίζουμε πως όλοι οι αγώνες απαιτούν και υπομονή και επιμονή. Πιστεύω πως κάποια στιγμή ο κόσμος θα επαναστατήσει”.
https://www.dimokratiki.gr/arxeio/dinoun-kathimerini-machi-gia-axioprepi-diaviosi/
