Ευτυχώς, υπάρχει ο Ερντογάν…

Την ώρα που προκαλούσε ωμά ο Ερντογάν, λέγοντας ότι «δεν υπάρχει χώρα που να ονομάζεται Κύπρος», ο Γ. Παπανδρέου φύτευε γλάστρες στην πλατεία Γκεζί της Πόλης και ο Ευάγγελος Βενιζέλος σιωπούσε αμήχανος στην Αθήνα. Και ο μεν Παπανδρέου δεν είχε καμιά θεσμική υποχρέωση να σχολιάσει τις δηλώσεις Ερντογάν. Εξάλλου δεν αποκλείεται να συμφωνεί πλήρως: ως υπουργός Εξωτερικών είχε αναγάγει την διπλωματία του ζεϊμπέκικου και των ψευδαισθήσεων σε κυρίαρχο δόγμα, και ως πρωθυπουργός δεν έδινε δεκάρα για τα «εθνικά θέματα». Αλλά ο κ. Βενιζέλος; Και ο ευαίσθητος Αντώνης Σαμαράς, που εγκαλείται μάλιστα ως εθνικιστής;
Ο εφιάλτης της κρίσης παρώθησε στο περιθώριο τα «εθνικά θέματα». Ομως οι εξελίξεις τρέχουν ερήμην της κοινωνίας και, φευ, εις βάρος των εθνικών συμφερόντων. Η Αθήνα, διά χειλέων Βενιζέλου, και η Λευκωσία δέχτηκαν την τουρκοκυπριακή πλευρά ισότιμη της κυπριακής κυβέρνησης, ώστε να διεξαχθούν τετραμερείς διαπραγματεύσεις «για λύση του Κυπριακού». Η Αγκυρα συμφώνησε ασμένως. Και με διαμορφωμένο το πλαίσιο -αναπάντεχα θετικό γι’ αυτήν- – πολύ φυσιολογικά ο Ερντογάν προχώρησε στην πρόσφατη προκλητική δήλωση του. Και η Αθήνα;
Καμιά αντίδραση από τον υπουργό Εξωτερικών. Ούτε από τον πρωθυπουργό, φυσικά. Και το χειρότερο: ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών κάλεσε την διεθνή κοινότητα να αφυπνιστεί και να δει «τις πραγματικές προθέσεις της Τουρκίας»! Ομως η Τουρκία ποτέ δεν έκρυψε τις προθέσεις, τις επιδιώξεις και τους στόχους της. Ποντάροντας στην αναβάθμιση της θέσης και του ρόλου της διεθνώς, αμφισβητεί μονίμως την υπόσταση του σημερινού status, παρ’ ότι η Κύπρος μετέχει στην Ενωση, και δη στην Ευρωζώνη, και στον ΟΗΕ. Η Αγκυρα ουδέποτε αναχαιτίστηκε παραδειγματικά. Ηπιες και χλωμές οι αντιδράσεις των ιθυνόντων της Ενωσης, χωρίς ουσιαστικές επιπτώσεις για την Τουρκία.
Ανεξήγητο; Οχι βέβαια. Δύση και Τουρκία συμπορεύτηκαν πλήρως στο θέμα της Κύπρου, προσπαθώντας να επιβάλουν το ολέθριο Σχέδιο Ανάν, συνεπικουρούμενες οι δυο πλευρές και από μέρος της ελληνικής πολιτικής σκηνής («εκσυγχρονιστές» και Αριστερά). Τώρα, φαίνεται ότιεπανακάμπτει ένα Σχέδιο τύπου Ανάν, με τη Λευκωσία και την Αθήνα σε απείρως δυσμενέστερη θέση σε σύγκριση με τό παρελθόν. Με την πλάτη στον τοίχο λόγω οικονομικής κρίσης και με ηγεσίες αμήχανες ή ευένδοτες, όπως αποκαλύπτεται από τις επιλογές και την εν γένει συμπεριφορά τους.
Η πρόσφατη δήλωση του υφυπουργού Αμυνας κ. Δαβάκη (δήλωση που ανεκλήθη με αστείο τρόπο) δείχνει ότι η γείτων ουδέποτε έπαυσε να νοιάζεται για τις διεκδικήσεις της στο Αιγαίο και για την κατάσταση στη Θράκη. Μετά τα Ιμια και την κατάπτυστη Λισαβόνα -πρώτης τάξεως κέρδη που τα οφείλει στην ανεκδιήγητη κυβέρνηση Σημίτη- η Αγκυρα «γαζώνει» καθημερινά το Αιγαίο και οργιάζει στη Θράκη, αξιοποιώντας την δεινή οικονομική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η περιοχή, όπως και η χώρα συνολικά. Αυτά που συμβαίνουν σήμερα στη Θράκη (ασύστολη δράση του Προξενείου, κινητι-κότης Τούρκων επενδυτών κ.ά.). η Ελλάδα θα τα βρει προσεχώς μπροστά της. Ενδεχομένως, με οδυνηρό τρόπο.
Ούτε στο βόρειο μέτωπο οι εξελίξεις είναι ευοίωνες για τη χώρα μας. Η θρώσκουσα Αλβανία του Εντι Ράμα συσφίγγει τις σχέσεις της με την Αγκυρα και διακριτικά μεν αλλά σταθερά υπενθυμίζει κάποιες δήθεν εκκρεμότητες στις ελληνοαλβανικές σχέσεις. Τέλος, έναντι της FYROM, η οποία έχει ξεπεράσει κάθε όριο σε προκλήσεις (σε λίγο δεν αποκλείεται να ισχυριστεί ότι ο Αριστοτέλης μιλούσε άπταιστα τα σλαβομακεδονικά, δηλαδή τη βουλγαρική γλώσσα), η ελληνική κυβέρνηση χασμάται. Απαντάει με τυπικές δηλώσεις, αντί να υψώσει το θέμα των προκλήσεων στο πραγματικό του ύψος και να υπενθυμίσει την ουσία της πολιτικής που ασκεί ασύστολη η γείτων, με κυρίαρχο στοιχείο έναν επιθετικό, πρωτόγονο εθνικισμό.
Ανεπαρκείς, σχεδόν αδιάφοροι και έργοις ευένδοτοι οι κυβερνώντες, ουδόλως ελέγχονται, επικρίνονται ή ενοχλούνται από την αντιπολίτευση. Κάτι συνήθεις δηλώσεις του κ. Καμμένου, κάτι τυπικές ανακοινώσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ, και πέραν ου. Προφανώς, τα «εθνικά θέματα» είτε θεωρούνται προνομιακό πεδίο του… εθνικισμού, οπότε αφήνονται στην άκρη, είτε θα αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά όταν η Κουμουνδούρου μετακομίσει στο Μαξίμου…