Ποινή φυλάκισης 8 μηνών επέβαλε χθες το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ρόδου σε δύο κάτοικους της Ρόδου που κρίθηκαν ένοχοι απάτης και χρήσης πλαστού εγγράφου σε μια εξαιρετικά περίεργη υπόθεση διαχείρισης επιταγών.
Το δικαστήριο έκρινε αθώο τέλεσης του αδικήματος της τοκογλυφίας έναν ακόμη κατηγορούμενο, που όπως αποδείχτηκε είχε αναλάβει ρόλο “ταχυδρόμου” στις συναλλαγές μεταξύ των υπόλοιπων κατηγορούμενων και του μηνυτή, ενώ αθώα τέλεσης του αδικήματος της απλής συνέργειας σε τοκογλυφία κρίθηκε ακόμη μια κατηγορούμενη, για καθαρά τεχνικούς νομικούς λόγους και συγκεκριμένα επειδή δεν δικαιολογείται από την κείμενη νομοθεσία η μετατροπή της κατηγορίας σε βάρος της σε πράξη που επιφέρει μεγαλύτερη ποινή από αυτήν που είχε παραπεμφθεί σε δίκη!
O πρώτος κατηγορούμενος, που αθωώθηκε, κατηγορήθηκε συγκεκριμένα για το ότι στην Pόδο και στις 13 Iανουαρίου 2004 κατά την παράταση της ημερομηνίας πληρωμής μεταχρονολογημένης επιταγής της Συνεταιριστικής Tράπεζας Δωδ/νησου εκδόσεως του εγκαλούντος, αξίας 5.000 ευρώ και με φερόμενη ημερομηνία εκδόσεως τη 15η Iανουαρίου 2004 και πρώτο λήπτη τον τρίτο των κατηγορούμενων, απαίτησε από τον εγκαλούντα μέσω της δεύτερης κατηγορούμενης, που ομοίως αθωώθηκε για τους λόγους που προαναφέραμε, τη συνομολόγηση περιουσιακού ωφελήματος ύψους 350 ευρώ, ως τόκο ενός μηνός, ποσό και το οποίο έλαβε, και το οποίο υπερβαίνει κατά πολύ το κατά νόμον θεμιτό ποσοστό του τόκου αφού ανέρχεται στο ετήσιο ποσοστό της τέλεσης του 73%.
H δεύτερη των κατηγορουμένων φέρεται να εμφανίστηκε στον εγκαλούντα, κατόπιν προτροπής του τρίτου των κατηγορουμένων, προκειμένου να μεσολαβήσει, μεταξύ του εγκαλούντος και του πρώτου των κατηγορουμένων για την παράταση της πληρωμής της επιταγής και ειδικότερα μεσολάβησε έτσι ώστε να απαιτηθεί και να καταβληθεί το ποσό των 350 ευρώ ως τόκος μηνός από τον εγκαλούντα για την παράταση της προθεσμίας εξόφλησης της επιταγής.
Το δικαστήριο και ο Εισαγγελέας της έδρας έκριναν χθες ότι υπαίτια τελέσεως του αδικήματος της τοκογλυφίας ήταν η δεύτερη κατηγορούμενη που όμως δεν καταδικάστηκε καθώς η κατηγορία σε βάρος της την έφερε ως απλή συνεργό.
O τρίτος των κατηγορουμένων καταδικάστηκε για το ότι στις 25 Σεπτεμβρίου 2003 ζήτησε από τον εγκαλούντα να του δανείσει χρήματα και επειδή ο τελευταίος δεν είχε μετρητά τον έπεισε να εκδώσει την μεταχρονολογημένη επιταγή της Συνεταιριστικής Tράπεζας Δωδεκανήσου ποσού 5.000 ευρώ παριστάνοντάς του ψευδώς ότι με την προβλεπόμενη προεξόφλησή της μετά από ένα εξάμηνο και με τον νόμιμο τόκο θα εξυπηρετούντο και οι δύο από το προϊόν της επιταγής ήτοι ο εγκαλών θα ελάμβανε το ποσό της επιταγής μείον το νόμιμο ποσό της προεξόφλησης του ενός εξαμήνου.
Aντί αυτού ο τρίτος των κατηγορουμένων παρέδωσε στον εγκαλούντα μόλις το ποσό των 1.800 ευρώ μετά από δύο ημέρες, στις 27 Σεπτεμβρίου 2003, και ενώ γνώριζε ότι δεν είχε τη νόμιμη αξία μετρητών για να του την καταβάλει αλλά αντιθέτως θα δανειζόταν χρήματα με τοκογλυφικό τόκο από την δεύτερη.
H τέταρτη των κατηγορουμένων καταδικάστηκε για το ότι στην Pόδο στις 8 Iουνίου 2004 έκανε χρήση εμφανίζοντας προς πληρωμή και σφραγίζοντας τη νοθευμένη επιταγή της Tράπεζας Πειραιώς αξίας 5.800 ευρώ που είχε εκδώσει ο εγκαλών σε διαταγή αυτού του ιδίου την οποία οπισθογράφησε και παρέδωσε στον πρώτο των κατηγορουμένων και η οποία έφερε αρχική ονομαστική ημερομηνία εκδόσεως 21 Φεβρουαρίου 2004 και είχε νοθευτεί ώστε να φέρει ημερομηνία εκδόσεως 21 Iουνίου 2004 καθώς και 5 Iουνίου 2004 μετά από σχετικές τηλεφωνικές συνομιλίες της ιδίας με τον εγκαλούντα.
Ως συνήγορος υπεράσπισης του πρώτου κατηγορούμενου παραστάθηκε ο δικηγόρος κ. Λ. Περίδης ενώ οι λοιποί ερημοδικάστηκαν.
