Αναβιώνει ενώπιον του Πενταμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου η υπόθεση με κατηγορούμενο για τα αδικήματα της απάτης, της πλαστογραφίας και της υπεξαίρεσης γνωστό ξενοδόχο της Ρόδου, με πολιτικώς ενάγουσα την χήρα του αδελφού του.
Στον ξενοδόχο έχει επιβληθεί συνολικά, μετά την εξέταση τριών υποθέσεων στις οποίες είναι κατηγορούμενος, ποινή κάθειρξης 24 ετών, τον Δεκέμβριο του 2011.
Ο ξενοδόχος βρέθηκε αντιμέτωπος με τις ως άνω κατηγορίες μετά από μηνύσεις που υπέβαλε σε βάρος του η σύζυγος του εκλιπόντος αδελφού του και κληρονόμος του, κάτοχος πλέον του συνόλου των μετοχών οικογενειακής ξενοδοχειακής εταιρείας μετά από διανομή της οικογενειακής περιουσίας.
Ο κατηγορούμενος ξενοδόχος μετά του αποβιώσαντος αδελφού του, σύστησε στη Pόδο δύο ανώνυμες τουριστικές – ξενοδοχειακές εταιρείες το έτος 1984 και 1986, με σκοπό την εκμετάλλευση των δύο συνιδιόκτητων ξενοδοχείων τους στη Λάρδο. Και στα δύο διοικητικά συμβούλια των ως άνω εταιρειών συμμετείχαν, μέχρι του θανάτου του αδελφού του, τα ίδια πρόσωπα με άλλους ρόλους και τούτο για τυπικούς και μόνον λόγους. Συγκεκριμένα στη μια ως πρόεδρος του Δ.Σ. είχε οριστεί ο εκλιπών ενδιαμέσως αδελφός του και ο ίδιος διευθύνων σύμβουλος, ενώ στην άλλη πρόεδρος ήταν ο ίδιος και διευθύνων σύμβουλος ο εκλιπών αδελφός του. Mετά το θάνατο του αδελφού του, η σύζυγός του, νυν πρόεδρος και διευθύνουσα σύμβουλος του Δ.Σ., υπέβαλε μηνύσεις και αστικές αγωγές εις βάρος του κουνιάδου της, υποστηρίζοντας ότι είχε τελέσει τα ως άνω αδικήματα σε βάρος της εταιρείας.
Η αντιδικία κρατά χρόνια και οι προσπάθειες για εξωδικαστική επίλυση της διαφοράς δεν τελεσφόρησαν.
Εν πάση περιπτώσει στην πρώτη υπόθεση το πρωτόδικο δικαστήριο επέβαλε ποινή κάθειρξης 10 ετών στον κατηγορούμενο που κρίθηκε ένοχος απάτης από την οποία το περιουσιακό όφελος και η προξενηθείσα ζημία υπερβαίνει συνολικά το ποσό των 73.000 ευρώ και πλαστογραφίας κατ ́εξακολούθηση. Φέρεται την 14η Nοεμβρίου 2002 διενεργώντας διαπραγματεύσεις με την χήρα, ενεργούσα ατομικώς και για λογαριασμό των 3 θυγατέρων της, με σκοπό την κατάρτιση εξωεταιρικής σύμβασης για τη διανομή της περιουσίας, που ανήκε στον ίδιο και στον αδελφό του και στην οποία περιλαμβάνονταν οι δύο ανώνυμες εταιρείες προκειμένου να πείσει την ανωτέρω ότι η μια εκ των εταιρειών η οποία θα περιερχόταν σε αυτές δυνάμει της εξωεταιρικής σύμβασης που επρόκειτο να καταρτισθεί, βρισκόταν σε καλύτερη οικονομική κατάσταση από την άλλη, η οποία θα περιερχόταν στον ίδιο και στη σύζυγό του δυνάμει της ίδιας σύμβασης της παρέστησε ψευδώς, ότι όφειλε στο Ίδρυμα Kοινωνικών Aσφαλίσεων μόνον το ποσόν των 55.000 ευρώ. Φέρεται συγκεκριμένα να της εμφάνισε αποσπάσματα του συγκεντρωτικού ημερολογίου γενικής λογιστικής, στα οποία είχαν καταχωρηθεί εικονικοί αριθμοί δήθεν γραμματίων είσπραξης, ότι η ανωτέρω εταιρεία είχε δήθεν προβεί σε καταβολές προς το IKA ποσού 528.246 ευρώ, και ανακριβείς (μηδενικές) βεβαιώσεις ασφαλιστικής ενημερότητας, παρ’ όλο που γνώριζε ότι οι καταχωρήσεις ήταν εικονικές και οι βεβαιώσεις ασφαλιστικής ενημερότητας ψευδείς κατά περιεχόμενο και ότι η οφειλή της εταιρείας προς το IKA ανερχόταν στο συνολικό ποσό των 530.837,24 ευρώ, που αναλύεται ως ληξιπρόθεσμο κεφάλαιο 282.909,52 ευρώ πλέον προσθέτων τελών ποσού 247.927,72 ευρώ. Συνέπεια ήταν να ζημιωθούν οι ανωτέρω αντισυμβαλλόμενες του κατά το ποσόν των 475.837,24 ευρώ, υπό τη μορφή αύξησης του παθητικού τους, ενώ το δικό του παράνομο περιουσιακό όφελος ανήλθε επίσης στο ανωτέρω ποσόν.
Ως αποτέλεσμα της ανταλλαγής των μετοχών ήταν εξάλλου η απαλλαγή του από το αξίωμα του διευθύνοντος συμβούλου και νομίμου εκπροσώπου της εταιρείας με αποτέλεσμα να παύσει να ευθύνεται εις ολόκληρον με την προσωπική του περιουσία για τις ασφαλιστικές εισφορές της και περαιτέρω να απαλλαγεί εντελώς της αναγωγικής ευθύνης του για το ήμισυ τουλάχιστον του καταβλητέου ποσού.
Επιπλέον φέρεται να κατάρτισε πλαστό έγγραφο και συγκεκριμένα εντός του έτους 2000 να νόθευσε το συγκεντρωτικό ημερολόγιο γενικής λογιστικής της ανώνυμης εταιρίας “Αγιος Γεώργιος Α.Ε.” καταχωρώντας σε αυτό 29 ανύπαρκτες καταβολές προς το ΙΚΑ αλλά και δύο πλαστές βεβαιώσεις του ΙΚΑ Αρχαγγέλου, στις οποίες βεβαιώνεται ότι η εταιρεία δεν οφείλει ληξιπρόθεσμες οφειλές.
Στη δεύτερη υπόθεση είχε καταδικαστεί σε ποινή κάθειρξης 8 ετών για υπεξαίρεση αντικειμένου ιδιαιτέρως μεγάλης αξίας που το είχαν εμπιστευθεί στον υπαίτιο λόγω της ιδιότητάς του ως διαχειριστή ξένης περιουσίας, το αντικείμενο της οποίας υπερβαίνει συνολικά το ποσό των 73.000 ευρώ. Ο ξενοδόχος φέρεται κατά το χρονικό διάστημα από το τέλος μηνός Ιανουαρίου 2001 έως την 14 Νοεμβρίου 2002 ως διευθύνων σύμβουλος και διαχειριστής της πολιτικώς ενάγουσας εταιρείας εκμεταλλευόμενος πρώτον την απουσία ουσιαστικού ελέγχου από τον πάσχοντα από βαριά και ανίατη ασθένεια αδελφό του ο οποίος απεβίωσε στις 17.1.2002 και δεύτερον τον αποκλεισμό με εντολή του οποιασδήποτε δυνατότητας πρόσβασης των κληρονόμων του αποβιώσαντος, αφού εισέπραξε για λογαριασμό της εγκαλούσας εννέα επιταγές ποσού 311.437.113 δραχμών του πρακτορείου 1-2 Fly Gmbh δεν εισήγαγε το σύνολο των εισπραχθέντων χρημάτων σε μετρητά στο ταμείο ούτε και κατέθεσε το σύνολο των χρημάτων στους δύο τραπεζικούς λογαριασμούς όψεώς της, ούτε παρέδωσε τα χρήματα στο νέο Δ.Σ. αλλά το ιδιοποιήθηκε. Για τη συγκάλυψη του άνω υπεξαιρεθέντος ποσού μια εκ των επιταγών ποσού 32.605.700 δραχμών δεν την εμφάνισε καθόλου στο λογιστήριο με αποτέλεσμα να μην καταχωρηθεί στα λογιστικά βιβλία. Φέρεται κατόπιν εντολής του, λογιστής να ενέγραψε παρανόμως στα λογιστικά βιβλία της εταιρείας ως έσοδο το ποσό των 187.359.011 δρχ. από άλλες επιταγές το οποίο δεν κατατέθηκε στους λογαριασμούς της και επιπλέον ως έξοδο του λογαριασμού «ταμείο» του έτους 2001 του βιβλίου απογραφών και ισολογισμών το ποσό των 648.569,33 ευρώ προς την Ελληνική Τράπεζα Βιομηχανικής Αναπτύξεως «ΕΤΒΑ». Προέκυψε ότι το παραπάνω ποσό δεν αφορούσε πληρωμή προς την ΕΤΒΑ, αφού η ΕΤΒΑ είχε παραιτηθεί στις 10.12.2001 από απαιτήσεις της έναντι της πολιτικώς ενάγουσας, συνολικού ποσού 689.141,78 ευρώ, προερχόμενη εκ δανείων και θα έπρεπε το ποσό των 221.000.000 δρχ. να καταχωρηθεί στα έσοδα της εταιρείας στον λογαριασμό «ταμείο» και όχι να μειωθεί το υπόλοιπο του λογαριασμού των εσόδων του έτους 2001 κατά 221.000.000 δρχ..
Στην τρίτη υπόθεση είχε καταδικαστεί σε ποινή κάθειρξης 6 ετών για υπεξαίρεση αντικειμένου ιδιαιτέρως μεγάλης αξίας που το είχαν εμπιστευθεί στον υπαίτιο λόγω της ιδιότητάς του ως εντολοδόχου και διαχειριστή ξένης περιουσίας. Φέρεται συγκεκριμένα έχοντας λάβει εκτός των άλλων επιταγών και τρεις επιταγές που είχαν εκδοθεί από το γερμανικό πρακτορείο τουρισμού «1-2-FLY GmbH» οι οποίες αφορούσαν προκαταβολές της καλοκαιρινής τουριστικής περιόδου του έτους 2003 έναντι των κρατήσεων δωματίων που θα πραγματοποιούσε το πρακτορείο, να έδωσε εντολή να καταχωρηθούν στα λογιστικά βιβλία της πολιτικώς ενάγουσας τα ποσά των παρακάτω επιταγών ως εισπράξεις-έσοδα από το παραπάνω πρακτορείο, ώστε να απεικονίζονται μόνο ως λογιστικά μεγέθη στα βιβλία της πολιτικώς ενάγουσας και δεν κατέθεσε στο ταμείο της, είτε συγχρόνως με την καταχώρηση των εισπράξεων, είτε μεταγενέστερα και μέχρι την 14.11.2002, ημερομηνία κατά την οποία παραιτήθηκε από διευθύνων σύμβουλος και διαχειριστής της, ούτε τα κατέθεσε στους τραπεζικούς λογαριασμούς, που τηρούσε η πολιτικώς ενάγουσα όπως όφειλε να πράξει. Του αποδίδεται συγκεκριμένα ότι ιδιοποιήθηκε παράνομα το ποσό των 214.172,46 ευρώ.
https://www.dimokratiki.gr/arxeio/gnostos-xenodochos-katigorite-gia-apati-plastografia-ke-ipexeresi/