«Οι Δήμοι δεν λειτουργούν με αυτόματο πιλότο αλλά με ισχυρή ηγεσία που διαθέτει όραμα, ικανότητα, διεκδίκηση και τόλμη. Λειτουργούν με στοχευμένη δράση και συγκροτημένη πολιτική. Απαιτούνται γρήγορα αντανακλαστικά, ειδικά σήμερα που “τα πάντα ρει” και τα δεδομένα μεταβάλλονται με ιλιγγιώδη ταχύτητα».
Αυτό επισημαίνει, σε συνέντευξή του στη “δ”, ο δημοτικός σύμβουλος, μέλος της παράταξης της μείζονος μειοψηφίας κ. Γιάννης Φλεβάρης και προσθέτει πως το βήμα που έκανε ο ενιαίος Δήμος, στην αρχή του βίου του, παραμένει μετέωρο μεταξύ του παρελθόντος και ενός αβέβαιου μέλλοντος.
«Δεν υπήρξε πολιτική αλλά διαχειριστική λειτουργία του Δήμου στην πρώτη και κρισιμότερη αυτή θητεία της νέας διοικητικής μεταρρύθμισης και πέραν τούτου δεν διαφάνηκε καν πρόθεση ή έστω φιλοδοξία άσκησης τοπικής πολιτικής», δηλώνει ο κ. Φλεβάρης και τονίζει πως ο Δήμος Ρόδου ως νησιωτικός και ισχυρός περιφερειακός ΟΤΑ πρέπει εκ των πραγμάτων να ασκεί τοπική πολιτική. Ο δημοτικός σύμβουλος της παράταξης της μείζονος μειοψηφίας καταθέτει και τις προτάσεις του για τη λειτουργία της ΤΑ. Σε ερώτηση σχετικά με την έναρξη της προεκλογικής περιόδου, ουσιαστικά μετά τις εορτές, ο κ. Φλεβάρης δηλώνει πως οι πολίτες έχουν κουραστεί από τη δημοτική αρχή και θα επιδιώξουν αλλαγές.
«Ο Ροδιακός Λαός, στηρίζει τις ελπίδες του για βελτίωση των πραγμάτων στις αλλαγές που πρέπει να γίνουν γιατί είναι αναγκαίες και στην ανάδειξη ικανότερης δημοτικής αρχής στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές. Προσωπικά γνωρίζω ότι ζούμε σε ένα ευλογημένο τόπο που αξίζει και δικαιούται καλύτερες μέρες», τονίζει ο κ. Γιάννης Φλεβάρης.
Η συνέντευξη του κ. Γιάννη Φλεβάρη, αναλυτικά:
• Πώς θα κρίνατε την μέχρι τώρα θητεία; Λειτούργησε πολιτικά η διαχειριστικά ή δημοτική αρχή;
Ό,τι δεν μπορεί να αποδώσει λειτουργικά, συνήθως ακινητοποιείται και η διαχείριση παίρνει τη θέση της δημιουργίας. Το βήμα που έκανε ο ενιαίος Δήμος, στην αρχή του βίου του, παραμένει μετέωρο μεταξύ του παρελθόντος και ενός αβέβαιου μέλλοντος. Διασχίζοντας νοερά την μεταιχμιακή πορεία του από την αρχή έως σήμερα, αναζητώ θραύσματα φωτός στα δρώμενα του νησιού και της πόλης. Δεν υπάρχουν πολλά… Κάθε δημότης, αν απαντούσε στο σχετικό ερώτημα για την πορεία της δημοτικής αρχής, θα ήταν ξεκάθαρος και κατηγορηματικός. Δεν υπήρξε πολιτική αλλά διαχειριστική λειτουργία του Δήμου στην πρώτη και κρισιμότερη αυτή θητεία της νέας διοικητικής μεταρρύθμισης και πέραν τούτου δεν διαφάνηκε καν πρόθεση ή έστω φιλοδοξία άσκησης τοπικής πολιτικής. Ούτε εγώ θα αποκλίνω από την γενική αυτή διαπίστωση και πέραν τούτου θέλω να πιστεύω ότι οι δημότες μέσα από την δίκαια αγανάκτησή τους, ενεργοποιούν την πολιτική και κοινωνική τους συνείδηση, ίδιον γνώρισμα ενός ενεργού και ελεύθερου πολίτη.
Στο κέντρο της πόλης μας, δίπλα στο Εθνικό Θέατρο, ορθώνεται ως πληγωμένο θηρίο, το Δημαρχείο της Ρόδου, όπου ο «Καλλικράτης» αναγόρευσε και εγκατέστησε με τυμπανοκρουσίες τον «Δήμο – Στρατηγείο». Ο συμβολισμός μοιάζει εκκωφαντικά σαφής. Όποιος εισέρχεται στο δημαρχιακό μέγαρο δεν αποκομίζει την εντύπωση ότι εισέρχεται στον χώρο που χτυπά η καρδιά του νησιού. Ο μέσος πολίτης του τόπου μας, που σιωπηλά ακολούθησε τις προηγούμενες δεκαετίες, το πλειοψηφικό ρεύμα του άκρατου κομματισμού και των εύκολων υποσχέσεων, διαφοροποιεί σήμερα τη θέση του και πρωτίστως σκέφτεται τι πρέπει να γίνει τώρα που η πολιτική δεν έχει να κάνει με τα εύκολα και τα αρεστά αλλά με τα δύσκολα και τα δυσάρεστα. Ο μέγας πολιτικός και επαναστάτης Μαχάτμα Γκάντι είχε πει «Πρέπει να είσαι η αλλαγή που εύχεσαι να δεις στον κόσμο», τούτο όμως για να επιτευχθεί χρειάζεται έργα και όχι λόγια, κυρίως όμως σωστές επιλογές. Από τις βασικές αρχές μιας κοινωνίας ενεργών πολιτών είναι η συμμετοχή και η διεκδίκηση.
Ο Δήμος Ρόδου ως νησιωτικός και ισχυρός περιφερειακός Δήμος πρέπει εκ των πραγμάτων να ασκεί τοπική πολιτική. Μεγάλα ζητήματα παρουσιάζονται αίφνης το ένα μετά το άλλο. Πρέπει να διαμορφώνεται πολιτική θέση και πρόταση και να υπάρχει επίγνωση αλλά και εκτίμηση της κατάστασης. Κραυγαλέο και ηχηρό παράδειγμα αποτελεί σήμερα το θέμα της Τράπεζας Δωδεκανήσου, των εργαζομένων σε αυτήν και όσων επένδυσαν σε συνεταιριστικές μερίδες, που αποτελεί ανοικτή πληγή, το θέμα της πολιτικής προστασίας και της «ιρλανδικής διάβασης» στην Κρεμαστή, όπου χάθηκαν ανθρώπινες ζωές και τόσα άλλα θέματα μείζονος και σπουδαίας σημασίας. Το αγαθό της πόλεως είναι υπέρτερο από το αγαθό του ατόμου και δεν υπάρχει αμφιβολία πως όταν η αυτοδιοικητική πολιτική αφεθεί σε διαχειριστική λειτουργία και αποσυνδεθεί από τον στρατηγικό σχεδιασμό και τα μεγάλα οράματα για τον τόπο, εύκολα οδηγείται στην κατάρρευση και στο τέλμα.
• Αποτελεί τροχοπέδη τελικά ο Καλλικράτης για τους ΟΤΑ ή είναι και θέμα πολιτικών αποφάσεων η καλή λειτουργία ενός Δήμου;
Οι Δήμοι δεν λειτουργούν με τον αυτόματο πιλότο αλλά με ισχυρή ηγεσία που διαθέτει όραμα, ικανότητα, διεκδίκηση και τόλμη. Λειτουργούν με στοχευμένη δράση και συγκροτημένη πολιτική. Απαιτούνται γρήγορα αντανακλαστικά, ειδικά σήμερα που “τα πάντα ρει” και τα δεδομένα μεταβάλλονται με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Ζητούμενο είναι η ευελιξία, η άμεση εκτίμηση της κατάστασης και η υιοθέτηση θέσης. Αναπόφευκτες είναι ουκ ολίγες φορές οι συγκρουσιακές επιλογές. Κανένα νομοθέτημα από μόνο του δεν μπορεί να λύσει τα μεγάλα προβλήματα των ΟΤΑ. Βέβαια η λειτουργία της Αυτοδιοίκησης με τις ρυθμίσεις και τις στρεβλώσεις που επέφερε ο Καλλικράτης αποτελεί σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες. Η μεταρρυθμιστική αυτή προσπάθεια έγινε πρόχειρα και βιαστικά. Πραγματοποιήθηκε με πολιτικά και όχι με αυτοδιοικητικά κριτήρια όπως συνήθως συμβαίνει στη χώρα μας. Δεν μπόρεσε να στηριχθεί έμπρακτα από την Πολιτεία και δημιούργησε περισσότερα προβλήματα από αυτά που υποτίθεται έλυσε γιατί παρέμενε γράμμα κενό. Όπως όμως λέει ο λαός μας «ο καλός ο καπετάνιος στην φουρτούνα φαίνεται».
Ξεδιπλώνω συχνά τον χάρτη του νησιού και δείχνω με τον χάρακα. Δημιουργεί μια ακαταμάχητη ενέργεια η κίνηση αυτή. Μαγνητίζει τους δημότες – κριτές και κινεί το ενδιαφέρον τους. Υπάρχει η κίνηση, ο ήχος, η δύναμη της απεικόνισης, η θεωρία και ο σχεδιασμός. Μέσα από την χαρτογράφηση έμαθα να κοιτάζω τις πόλεις.
Στο χάρτη δεν αποτυπώνεται απλώς η χωροταξία αλλά κυρίως οι δράσεις, τα έργα, ο σχεδιασμός και γενικά οι πολιτικές αποφάσεις, οι οποίες πέραν της νομοθεσίας και του θεσμικού πλαισίου αφορούν τα πρόσωπα, που τις λαμβάνουν ή αδυνατούν να τις λάβουν.
• Μπορούν σε αυτό το δύσκολο τοπίο που έχει διαμορφωθεί να ασχοληθούν με τα κοινά νέοι άνθρωποι που έχουν όρεξη για δουλειά;
Σίγουρα υπάρχουν πολλές δυσκολίες. Η κατάσταση που διαμορφώθηκε θα αποτρέψει προσωρινά πολλούς νέους αλλά πιστεύω και ελπίζω ότι κάποιοι άλλοι θα πάρουν τη θέση τους και θα βγουν μπροστά. Αποδείχθηκε στις τελευταίες δημοτικές εκλογές ότι οι συνδημότες μας ψήφισαν μαζικά τους νέους ειδικά στις Κοινότητες και τους εξέλεξαν Προέδρους και Μέλη των Κοινοτικών και Τοπικών Συμβουλίων. Νέοι υπάρχουν και στο Δημοτικό Συμβούλιο. Για την αποτυχία του συστήματος οι μόνοι που δεν φταίνε είναι αυτοί οι νέοι άνθρωποι που έδειξαν ότι μπορούν και θέλουν να συμμετέχουν. Το τέλος πολλές φορές, το διαδέχεται μία νέα αρχή, μια αφετηρία που ως εκκίνηση λαμβάνει μυστηριακές διαστάσεις ανανέωσης, αναγέννησης, προσδοκίας και νέας διαδρομής. Αυτό συμβαίνει με τους νέους, διαχρονικά στην ιστορία της ανθρωπότητας και της πολιτικής. Λαμβάνουν την σκυτάλη από τους προγενεστέρους και προχωρούν μπροστά. Πέραν της διαφαινόμενης απαισιοδοξίας ως προς την συμμετοχή των νέων λόγω της παρακμιακής κατάστασης, της αποτυχίας του Καλλικράτη, της απαξίωσης των πολιτών για την πολιτική και τους πολιτικούς, των καταιγιστικών κρουσμάτων παραβατικής συμπεριφοράς, σήψης και διαφθοράς πολλών μεγαλόσχημων αλλά επιόρκων πολιτικών, οι νέοι θα συμμετέχουν στα κοινά. Βασικό και ενεργό τμήμα του συνόλου που ονομάζεται τοπική κοινωνία, είναι οι νέοι. Αυτή είναι η φύση του ανθρώπου που δεν θα πάψει ποτέ να είναι πολιτικό ον. Ο εστεμμένος φιλόσοφος Μάρκος Αυρήλιος, τονίζει κάτι αντίστοιχο, προτρέποντας: «την ύπαρξή σου έλαβες ως μέρος ενός συνόλου…»
• Πρέπει να υπάρχει στη Ρόδο μόνο ένας Δήμος ή είναι καλύτερα να δημιουργηθούν περισσότεροι ΟΤΑ;
Πιστεύω ότι οι αναγκαστικές συνενώσεις των ΟΤΑ σε αχανείς διοικητικές περιοχές δεν αποτελούν αυτοδιοίκηση αλλά κακέκτυπο ενός υδροκεφαλικού και συγκεντρωτικού Κράτους. Υποστηρίζω, δυναμικά και αιτιολογημένα τη δημιουργία περισσοτέρων Δήμων στο νησί της Ρόδου. Σέβομαι τις αντίθετες απόψεις, όμως τοποθετούμαι ξεκάθαρα. Εσφαλμένα η Κυβέρνηση παραπέμπει το θέμα στις καλένδες. Αποτελεί πολιτική υποχώρηση και παράδειγμα ατολμίας η επιλογή του Υπουργείου Εσωτερικών να ενδώσει στις έντονες πιέσεις του ΠΑΣΟΚ για διατήρηση των ΟΤΑ στα σημερινά τους όρια. Τάσσομαι υπέρ των περισσοτέρων Δήμων διότι πρέπει να διαλύσουμε τον μύθο του χαοτικού Δήμου – Μητρόπολης καθώς οι Πόλεις πρέπει να έχουν τάξη και κανονικότητα και όχι συγκεχυμένο τρόπο επέκτασης και ανάπτυξης. Αυτοδιοίκηση υπάρχει όταν μπορούν οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι των δημοτών και οι ίδιοι οι κάτοικοι μιας περιοχής να διοικούν και να αποφασίζουν για τον τόπο τους και όχι να αποφασίζουν άλλοι γι αυτούς όπως συμβαίνει σήμερα με τον ένα δήμο. Τα πράγματα θα μπορούσαν να διορθωθούν άμεσα αλλά απ΄ότι φαίνεται δεν υπάρχει ούτε θέληση ούτε πραγματική επίγνωση της κατάστασης.
Προτείνω συγκεκριμένα και απλά στην εφαρμογή μέτρα βελτίωσης των πραγμάτων στο χώρο της αυτοδιοίκησης.
-Δημιουργία περισσοτέρων Δήμων στο νησί ή άμεση μείωση του αριθμού των Κοινοτήτων. Στη Ρόδο θα μπορούσαν να δημιουργηθούν 9 ισχυρές κοινότητες στη θέση των πρώην Δήμων, με αρμοδιότητες, τοπικό συμβούλιο, προϋπολογισμό και Πρόεδρο με αρμοδιότητες Αντιδημάρχου.
-Ενίσχυση των Κοινοτήτων α) με εκτελεστική εξουσία σε θέματα αυτοδιοικητικού τοπικού ενδιαφέροντος (σήμερα ο ρόλος τους είναι εισηγητικός) και β) με οικονομικούς πόρους. Οι πλουτοπαραγωγικές πηγές που προέρχονται από τους συνιστώντες πρώην Δήμους και νυν Κοινότητες πρέπει να μην παρακρατούνται εξ ολοκλήρου από την κεντρική οικονομική υπηρεσία για να μην αποστερούνται άδικα και ανεπίτρεπτα τοπικές κοινωνίες από ένα σημαντικό ποσοστό τους.
-Κατάργηση των κοινοτικών συμβουλίων στις πρωτεύουσες των Δήμων με παράλληλη κατάργηση της ακατάληπτης ορολογίας δημοτικών και τοπικών κοινοτήτων, ενοτήτων και όλων αυτών. Ειδικά στα νησιά, η ιδέα της κοινότητας στην πρωτεύουσα είναι ασύμβατη με την έννοια της νησιωτικότητας.
-Μείωση του αριθμού των μελών του δημοτικού συμβουλίου στο ½ για να είναι λειτουργικές και όχι χρονοβόρες οι συνεδριάσεις. Ενώ ολόκληρη η Ελλάδα θα εκπροσωπείται στο ευρωκοινοβούλιο από 24 μέλη, γιατί ένας Δήμος να έχει 49 και πλέον συμβούλους;
-Κατάργηση κάθε διάταξης και διαδικασίας που θέλει τον υποψήφιο δήμαρχο να συγκεντρώνει υπερβολικό αριθμό (στρατό) τοπικών υποψηφίων για να συγκροτήσει ψηφοδέλτιο και να αναλώνεται, όπως σήμερα, σε επαφές με τοπικούς παράγοντες ή κομματάρχες και όχι στο πρόγραμμα και στη χάραξη πολιτικής. Οι θέσεις των τοπικών συμβουλίων μπορούν να καταλαμβάνονται από επιλαχόντες δημοτικούς συμβούλους που προέρχονται από την περιοχή.
-Αρμοδιότητα του δημοτικού συμβουλίου να αποφασίζει με τα συναρμόδια υπουργεία για μεγάλες επενδύσεις στον τόπο μας που σήμερα βαλτώνουν λόγω δύσκαμπτου θεσμικού πλαισίου.
-Επανεξέταση του θεσμικού πλαισίου των δημοτικών επιχειρήσεων και της σκοπιμότητας που απαιτεί να λειτουργεί μέσα στον Δήμο, ένας άλλος Δήμος (δημοτική επιχείρηση). Οι επιχειρήσεις των Δήμων πρέπει να υπάγονται απ΄ ευθείας στο δημοτικό συμβούλιο. Θα περισκοπούν δαπάνες και θα ελέγχεται καλύτερα η συνολική δραστηριότητα τους.
-Εκχώρηση νέων αρμοδιοτήτων που να επιτρέπουν την λειτουργία τοπικών δράσεων (όπως η ΕΤΑΙΠΡΟΦΥΚΑ) και την πραγματική θωράκιση των Δήμων.
• Με την έλευση της νέας χρονιάς ουσιαστικά ανοίγει και η προεκλογική περίοδος. Έχετε οριστικοποιήσει τις αποφάσεις σας σχετικά με τη συμμετοχή σας στις εκλογές της ΤΑ;
Ο Ροδιακός Λαός, είναι απογοητευμένος σχεδόν στο σύνολό του από τον Καλλικράτη αλλά επίσης και από την διαχειριστική λογική της δημοτικής πλειοψηφίας. Στηρίζει τις ελπίδες του για βελτίωση των πραγμάτων στις αλλαγές που πρέπει να γίνουν γιατί είναι αναγκαίες και στην ανάδειξη ικανότερης δημοτικής αρχής στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές. Προσωπικά γνωρίζω ότι ζούμε σε ένα ευλογημένο τόπο που αξίζει και δικαιούται καλύτερες μέρες. Θέλω να υπηρετήσω αυτήν την προοπτική και θα δηλώνω παρών.
• Θα εστιάσετε το ενδιαφέρον σας στις εκλογές στον πρώτο βαθμό ή θα ασχοληθείτε με το Β’ βαθμό ΤΑ;
Ο δεύτερος βαθμός αυτοδιοίκησης με πληγώνει, όσο βλέπω την κατηργημένη Νομαρχία Δωδεκανήσου, την οποία έπαυσαν οι μαθητευόμενοι μάγοι του Αθηνοκεντρικού Κράτους, χειροκροτούμενοι από τους εδώ υποστηρικτές τους, να υπάγεται στη Σύρο και τις Κυκλάδες. Διαχρονικά στην σπουδαία ιστορία της, η Ρόδος αποτελούσε ισχυρό διοικητικό κέντρο και η Δωδεκάνησος διακριτή και αυτοτελή διοικητική οντότητα, αλλά σήμερα παραγκωνίσθηκαν και υποβαθμίστηκαν. Σε κάθε ευκαιρία, θα αναφέρομαι στο θέμα της δημιουργίας αυτοτελούς Περιφέρειας στο νομό Δωδεκανήσου για εθνικούς, διοικητικούς και ιστορικούς λόγους. Προκαλεί πικρία το γεγονός ότι η αδικία έγινε δεκτή όχι με οργισμένη αντίδραση, αλλά με υποταγή και μια οδυνηρή «σιωπή των αμνών» από την τοπική ηγεσία και την τοπική κοινωνία….
Ας ελπίσουμε ότι το νέο έτος θα μας κάνει λιγότερο ενδοτικούς, πιο δυνατούς, πιο διεκδικητικούς και πιο τοπικιστές για να στηρίξουμε τα δίκαιά μας. Το έχει ανάγκη η νησιωτική μας Πατρίδα. Χρόνια πολλά και Καλή χρονιά σε όλους.
