«Η κατάργηση των stages κορυφαία μορφή αδικίας»

Επίκαιρη επερώτηση προς τους υπουργούς Απασχόλησης και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και Εσωτερικών συνυπέγραψε η Βουλευτής Δωδεκανήσου κ. Μίκα Ιατρίδη.
Στην επίκαιρη επερώτηση τους οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας που υπογράφουν κ.κ. Γεράσιμος Γιακουμάτος, Γρηγόρης Αποστολάκος, Ελευθέριος Αυγενάκης, Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, Θεόδωρος Καράογλου, Ελίζα Βόζενμπεργκ, Ολγα Κεφαλογιάννη, Αλέξανδρος Δερμεντζόπουλος, Μίκα Ιατρίδη, Κωνσταντίνος Κουκοδήμος, Ιωάννης Πλακιωτάκης, Σίμος Κεδίκογλου, Διονυσία Αυγερινοπούλου, Ευάγγελος Αντώναρος, Ελσα Παπαδημητρίου, Νίκος Καντερές, Αργύρης Ντινόπουλος, Αθανάσιος Γιαννόπουλος, Αθανάσιος Μπούρας, Κωνσταντίνος Τζαβάρας και Ελένη Ράπτη αναφέρουν ότι η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και του κ. Παπανδρέου, παρά τις μεγαλόστομες προεκλογικές δηλώσεις περί ενιαίας και δίκαιης αντιμετώπισης όλων των πολιτών, σπεύδει με το καλημέρα της κυβερνητικής της θητείας να δείξει το σκληρό και ανάλγητο πρόσωπό της με το να εκδιώξει, 35000 εργαζόμενους με συμβάσεις stage και συμβάσεις έργου.
Τα προγράμματα απόκτησης εργασιακής εμπειρίας (stage) που υλοποιούνται στη χώρα μας, δίνουν την δυνατότητα σε ανέργους να εισέλθουν στην αγορά εργασίας αποκτώντας πολύτιμη εργασιακή εμπειρία τόσο για τους ίδιους όσο και για τον φορέα στον οποίο έχουν ενταχθεί.
Οσοι εντάχτηκαν στα προγράμματα αυτά, με 462¤ ανασφάλιστα, εντάχθηκαν με τη βεβαιότητα της μοριοδότησης λόγω προσαύξησης της αποκτηθείσας εμπειρίας κατά 50% για προκηρύξεις μέχρι 31/12/2010, που προβλέπεται στους ν.3320/2005 (αρ. 2), ν. 3613/2007 (αρ.11) τους οποίους θέσπισε η Ελληνική Κυβέρνηση και ψήφισε η Ελληνική Βουλή.
Με δεδομένο ότι πολλοί εξ αυτών εργάζονται 3, 5, ακόμη και 8 χρόνια με ανανεούμενες συμβάσεις, εκτελώντας καθήκοντα που καλύπτουν κατά κανόνα πάγιες και διαρκείς ανάγκες στις υπηρεσίες του δημοσίου και των ΟΤΑ όπου απασχολούνται, η υποκρύπτουσα σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου ενός εκάστου εξ’ αυτών, θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί από πλευράς της Κυβέρνησης με βάση το θεσπισμένο νομοθετικό πλαίσιο, σε εθνικό και κοινοτικό επίπεδο, με στόχο τη δίκαιη μετατροπή της εργασιακής τους σχέσης σε σύμβαση εξηρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου.
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο κοινωνικό, καθώς αφορά σε χιλιάδες νέους ανθρώπους με γνώσεις και προσόντα, που αισθάνονται ότι βιώνουν μια ιδιότυπη εργασιακή ομηρία. Η πολιτεία που δαπανά πόρους για την επαγγελματική κατάρτιση ικανών στελεχών είναι αδιανόητο να μην τα αξιοποιεί στην δημόσια διοίκηση, που εξακολουθεί να χωλαίνει.
Στο ίδιο κείμενο της επίκαιρης επερώτησης τους οι Βουλευτές της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης θυμίζουν ακόμα ότι επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ 2 φορές (ν. 2738/1999 άρθρο 30 και ν. 2839/2000 άρθρο 11) αποφασίσθηκε η μονιμοποίηση των συμβάσεων των τότε εργαζομένων που είχαν προσληφθεί σε προγράμματα επιμόρφωσης (stage).
Και οι υπογράφοντες Βουλευτές διερωτούνται γιατί άραγε τώρα δεν μετατρέπονται οι συμβάσεις σε αορίστου χρόνου αλλά οι εργαζόμενοι εκδιώκονται και οδηγούνται στην ανεργία; Κάνοντας παράλληλα τη διαπίστωση ότι τελικά η κατάργηση των stages στην οποία προχωρεί η Κυβέρνηση αποτελεί ακραία μορφή αδικίας κομματικού ρεβανσισμού και κατάφορη καταπάτηση του ελληνικού εργατικού δικαίου.
Και οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας καταλήγοντας ρωτούν τους Υπουργούς Απασχόλησης και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και Εσωτερικών για το εάν προτίθενται να καταργήσουν τις διατάξεις του ν. 3320/2005 και 3613/2007 που προβλέπουν την προσαύξηση της αποκτηθείσας εμπειρίας κατά 50% ενός εκατοστού των απασχολουμένων σε προγράμματα stage και για το εάν θα αξιολογηθεί -έστω με παρέμβαση του ΑΣΕΠ- η κάθε σύμβαση από τα αρμόδια υπηρεσιακά όργανα των φορέων απασχόλησης όλων των εργαζομένων με σκοπό τη μετατροπή των συμβάσεων stage σε συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου όπου οι εργαζόμενοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες των δημοσίων υπηρεσιών.