Η Νομαρχία διεκδικεί 8 ακίνητα του Δημοσίου

Την ακύρωση της υπ’ αρίθμ. 248/2009 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου με την οποία δικαιώθηκαν οι θέσεις του Ελληνικού Δημοσίου σχετικά με την κυριότητα του ακινήτου στο οποίο στεγαζόταν η Μεραρχία της 95 ΑΔΤΕ στο κέντρο της πόλης αλλά και σε ακόμη 7 ακίνητα τα οποία κατελήφθησαν αυθαιρέτως επιδιώκει με έφεση που υπέβαλε χθες ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου η Νομαρχία Δωδεκανήσου.
Το Ελληνικό Δημόσιο πρόκειται να προχωρήσει άμεσα σε προσδριορισμό δικασίμου της εφέσεως της Νομαρχίας προκειμένου να επισπεύσει τις διαδικασίες οριστικής αναγνώρισης της ιδιοκτησίας του επί των 8 ακινήτων που έχουν καταληφθεί και χρησιμοποιούνται παράνομα.
Όπως έγραψε η “δ” η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση με διάφορους χειρισμούς, αφού κατέλαβε παρανόμως το ακίνητο της 95 ΑΔΤΕ και εκτέλεσε εργασίες αποκατάστασης, συνεχίζει να το χρησιμοποιεί αυθαίρετα για τη στέγαση υπηρεσιών της, υποστηρίζοντας ότι ανήκει στην ιδιοκτησία της και στερώντας τη δυνατότητα σε άλλους δημόσιους φορείς να εγκατασταθούν εκεί νομίμως με αίτηση παραχώρησης τμημάτων αυτού από το Δημόσιο.
Εν πάση περιπτώσει στην έφεση της Νομαρχίας αφού γίνεται εισαγωγικά αναφορά στο ιστορικό της ένδικης διαφοράς αναπτύσσεται ο ισχυρισμός ότι το Πολυμελές Πρωτοδικείο κατά εσφαλμένη και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, έκρινε την αγωγή του δημοσίου ως ουσιαστικά βάσιμη και αποδεδειγμένη ενώ έπρεπε να την απορρίψει.
Επισημαίνεται συγκεκριμένα ότι έγινε κακώς χρήση από το Ελληνικό Δημόσιο και αποδεκτή από το δικαστήριο η με αριθμό πρωτ. ΔΚ 2161/25-10-1996 έκθεση της Κτηματικής Υπηρεσίας Δωδεκανήσου περί της χρήσεως ενός εκάστου των επίδικων ακινήτων και την ύπαρξη ή μη συστέγασης υπηρεσιών. Η Νομαρχία υποστηρίζει συγκεκριμένα ότι η συγκεκριμένη έκθεση δεν έπρεπε να χρησιμοποιηθεί ως αποδεικτικό μέσο απόδειξης της αυθαίρετης κατάληψης της Νομαρχίας διότι η Κτηματική Υπηρεσία Δωδεκανήσου ως αποκεντρωμένη υπηρεσία του Υπουργείου Οικονομικών, δηλαδή του Ελληνικού Δημοσίου, λειτουργεί στα πλαίσια των εντολών αυτού και συνεπώς οι εκθέσεις και απόψεις της Υπηρεσίας αυτής δεν αποτελούν παρά μόνο «ισχυρισμούς» του ιδίου του Ελληνικού Δημοσίου.
Ισχυρίζεται παραπέρα ότι όλα τα επίδικα ακίνητα κατά το χρόνο της υποβολής της αίτησης μεταγραφής και της καταχώρησης της διάταξης του κτηματολογικού δικαστή, στεγάζονταν αποκλειστικά καταργούμενες υπηρεσίες και σε κάθε περίπτωση νομίμως μεταγράφηκαν υπέρ της Νομαρχίας.