Θα συνεχίζουν να παίζουν βόλεϊ στην Αυστραλία. Ο λόγος για τις Ελισάβετ και Νικολέτα Αμορανίτη οι οποίες μετακομίζουν οικογενειακώς στην χώρα …των καγκουρό και είναι αναγκασμένες να αποχαιρετήσουν την αγαπημένη τους ομάδα, την Τελιχνίδα. Λίγο πριν αναχωρήσουν μάλιστα για το μεγάλο ταξίδι, οι συναθλήτριες και οι προπονητές των δυο κοριτσιών, οργάνωσαν μια πολύ συγκινητική γιορτή για να τους αποχαιρετήσουν και να τους ευχηθούν καλή τύχη στο νέο ξεκίνημα που θα κάνουν.
Από τις πρώτες αθλήτριες…
Η Ελισάβετ και η Νικολέτα Αμορανίτη είναι δύο από τις πρώτες αθλήτριες της Τελχινίδας και στα τέσσερα χρόνια που αγωνίζονται σε παρκέ ή σε άμμο έχουν κερδίσει σχεδόν τα πάντα σε τοπικό επίπεδο ενώ έχουν και σπουδαίες πανελλήνιες διακρίσεις. Πάντοτε ήταν βασικά μέλη των τμημάτων που αγωνιζόταν. Με την άρτια τεχνική, το ήθος και την αγωνιστικότητα τους αποτελούσαν το πρότυπο για συμπαίκτριες και αντιπάλους.
Η Ελισάβετ (γεννημένη το 1995) στο μπιτς βόλεϊ, κατέκτησε τον Σεπτέμβριο του 2012 την 1η θέση στο 1ο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Συλλόγων με τη γυναικεία ομάδα της Τελχινίδας και το καλοκαίρι που μας πέρασε, με συμπαίκτρια την Νεφέλη Δικαστοπούλου, πήρε τη 3η Πανελλήνια θέση στις Νεανίδες και την 1η θέση στο φετινό Πανδωδεκανησιακό πρωτάθλημα. Ακόμα έχει κατακτήσει χρυσά μετάλλια σε πολλά πρωταθλήματα και τουρνουά μπιτς βόλεϊ στα Δωδεκάνησα. Στο βόλεϊ, βασικό μέλος των κορασίδων, των νεανίδων αλλά και της γυναικείας ομάδας της Τελχινίδας έχει κατακτήσει ένα κύπελλο Αιγαίου (2012-13), τρία πρωταθλήματα Δωδεκανήσου (2010-11, 2011-12, 2012-13) και το πρωτάθλημα νεανίδων το 2011-12.
Η Νικολέτα (γεν. 1999) ψηφίστηκε ως η καλύτερη αμυντικός στο διεθνές τουρνουά βόλεϊ στο Μαρμαρίς της Τουρκίας τον Ιανουάριο του 2013, πρωταθλήτρια στις παγκορασίδες το 2012-13 και ήταν μέλος της γυναικείας ομάδας που αναδείχτηκε κυπελλούχος Αιγαίου και πρωταθλήτρια Δωδεκανήσου την ίδια χρονιά.
Στην άμμο, η Νικολέτα κέρδισε τα 3 τελευταία χρόνια με τη Λόρεν Γεροσάββα το πρωτάθλημα Δωδεκανήσου στις παγκορασίδες και έχει μετάλλια σε πολλά τοπικά τουρνουά.
Τα δυο κορίτσια σε δηλώσεις που έκαναν είπαν:
-Από ποια ηλικία ξεκινήσατε το βόλεϊ και το μπιτς βόλεϊ;
Νικολέτα: «Όλοι έχουμε ασχολίες στην καθημερινότητά μας. Σε εμένα και στην αδερφή μου τυχαίνει να είναι το βόλεϊ και το μπιτς βόλεϊ. ¶ρχισα να παίζω μπιτς βόλεϊ κι εγώ πριν από 4 χρόνια, συγκεκριμένα στις 24/11/09. Δεν είχα σκεφτεί ποτέ την ιδέα του να παίξω μπιτς βόλεϊ μέχρι που είδα την αδερφή μου και μου τράβηξε το ενδιαφέρον».
Ελισάβετ: «Ξεκίνησα να παίζω αρχικά μπιτς βόλεϊ πριν από 4 χρόνια. Όταν ήμουν τρίτη γυμνασίου είχαμε αγώνες για τους σχολικούς βόλεϊ και έπειτα το συνέχισα επειδή μου κίνησε αρκετά το ενδιαφέρον».
-Κάποιες στιγμές στα δύο αθλήματα που τις θεωρείται σημαντικές και ποιες είναι οι πιο μεγάλες διακρίσεις σας;
Ελισάβετ: «Δεν μπορώ να ξεχωρίσω καμία στιγμή από όλα αυτά τα τέσσερα χρόνια. Ήταν όλες υπέροχες μα περισσότερο από όλες αυτές τις στιγμές θα έχω να λέω για την 3η θέση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα μπιτς βόλεϊ στην Αθήνα, φέτος το καλοκαίρι. Φυσικά δεν πρόκειται να ξεχάσω και όλες τις συμμετοχές μου με την ομάδα των γυναικών Τελχινίς στο βόλεϊ που κάθε μία ήταν εξίσου ξεχωριστή και θα μου μείνει αξέχαστη».
Νικολέτα: «Όλες οι στιγμές ήταν ιδιαίτερες αλλά πιο πολύ θα κρατήσω όλα τα τουρνουά που είχα καλή απόδοση, όπως για παράδειγμα τα τρία χρόνια στην Κω που κατακτούσα την 1η θέση. Δυστυχώς φέτος μου δόθηκε η ευκαιρία για πρώτη φορά να συμμετάσχω στο Πανελλήνιο τουρνουά μπιτς βόλεϊ, μα δεν τα κατάφερα για πολλούς λόγους. ¶λλο ένα πράγμα που θα κρατήσω είναι το επταήμερο τουρνουά στο Μαρμαρίς, στην Τουρκία».
-Θα συνεχίσετε να ασχολείστε με το βόλεϊ και το μπιτς βόλεϊ;
«Φυσικά και θα συνεχίσουμε να παίζουμε και οι δύο,και μάλιστα ως συμπαίχτριες ειδικά στο χώρο του μπιτς βόλεϊ».
-Πείτε μας λίγα λόγια για τις συμπαίκτριες σας και τους προπονητές σας:
«Πρώτα απ’ όλα θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον κύριο Νίκο Τσιντομηνά που μας έμαθε σημαντικά πράγματα για το άθλημα αλλά και για την καθημερινή μας ζωή. Επίσης, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε την κυρία Φαίη Μίχου για τις σκληρές αλλά και ταυτόχρονα υπέροχες προπονήσεις στα γήπεδα του μπιτς βόλει όπου με αυτές φτάσαμε αρκετά ψηλά. Για τις συμπαίχτριες μας, θα θέλαμε να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ που ήταν και αυτές δίπλα μας κάθε στιγμή. Για εμάς, η ομάδα Τελχινίς σημαίνει ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ. Σας ευχαριστούμε όλους έναν-έναν ξεχωριστά, δεν πρόκειται να σας ξεχάσουμε ποτέ».
