«Με το ιδεολόγημα ότι η ενδεχόμενη αλλαγή του εκλογικού νόμου σε δήμους και περιφέρειες θα λειτουργήσει ως «σπάσιμο των κομματικών γραμμών στις τοπικές κοινωνίες» συζητιέται η αλλαγή του εκλογικού νόμου. Στην ουσία είναι μια αλλαγή προσαρμοσμένη στις ανάγκες αναμόρφωσης του πολιτικού συστήματος και των μηχανισμών του σε τοπικό επίπεδο».
Την άποψη αυτή εκφράζει, σε συνέντευξή του στη «δ», ο γραμματέας της ΝΕ του ΚΚΕ κ.Τάκης Πότσος με αφορμή τη συζήτηση που έχει ξεκινήσει για τις αλλαγές στο εκλογικό σύστημα.
Σε ερώτηση σχετικά με το χωροταξικό των ΟΤΑ ο κ. Πότσος δηλώνει:
«Το λέμε για άλλη μια φορά, δεν έχει σημασία ένας, δύο ή δέκα δήμοι. Το θέμα είναι τι θα εξυπηρετήσει αυτή η μορφή, με δεδομένο το ρόλο της Τοπικής Διοίκησης ως κρατικός μηχανισμός που επιβάλλει την κεντρική αντιλαϊκή πολιτική σε κάθε λαϊκή οικογένεια».
Ο κ. Τάκης Πότσος αναφέρεται και στο θέμα της εισφοράς σε γη ή σε χρήμα, από τους ξενοδόχους.
«Στην ουσία η αντιπαράθεση αυτή δεν αφήνει περιθώρια σκέψης για συζήτηση στην παράνομη δόμηση που έγινε στις εκτάσεις αυτές από τα ξενοδοχεία χωρίς να έχει αποδοθεί η εισφορά γης σε χρήμα. Οριστικά χαρίζονται δηλαδή αυτές οι εκτάσεις και κλείνει το θέμα οριστικά».
Αναφορά κάνει ο κ. Πότσος και στα προβλήματα που ταλανίζουν την Παιδεία αλλά και στην κατάργηση του επιδόματος ανεργίας.
Η συνέντευξη του κ. Τ. Πότσου, αναλυτικά:
• Μείζον θέμα έχει δημιουργηθεί στον τομέα της Παιδείας. Καθηγητές και δάσκαλοι έχουν ξεσηκωθεί. Γιατί βάλλεται τόσο ο τομέας αυτός;
Η κυβέρνηση με το νέο νόμο που πέρασε πριν λίγες μέρες στη Βουλή για το Λύκειο και την Τεχνική Εκπαίδευση, τις απολύσεις και την κινητικότητα χιλιάδων εκπαιδευτικών, τις συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων, επιδιώκει να τσακίσει ό,τι είχε απομείνει από τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών της λαϊκής οικογένειας. Είναι η συνέχεια του «νέου σχολείου» που εγκαινίασε η Διαμαντοπούλου, για να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων και της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θέλουν φθηνό, ευέλικτο και χωρίς δικαιώματα εργατικό δυναμικό. Δεμένη άρρηκτα με τις κατευθύνσεις αυτές, ήταν και είναι η ιδεολογική χειραγώγηση της νεολαίας (ευρωπαϊκά προγράμματα, βιβλία, κ.τ.λ.) για να μη σηκώνει κεφάλι, να μην αμφισβητεί, να μην οργανώνεται και να διεκδικεί. Η καπιταλιστική κρίση και τα μνημόνια αξιοποιούνται για να προχωρήσουν βίαια και να εδραιωθούν αυτές οι προαποφασισμένες και αντιδραστικές αλλαγές στη χώρα μας. Αυτές οι ανατροπές στο σχολείο και το τσάκισμα των μορφωτικών δικαιωμάτων των παιδιών της λαϊκής εργατικής οικογένειας συμπαρασύρουν και απολύσεις, κινητικότητα, ακόμα πιο ελαστικές εργασιακές σχέσεις για τους εκπαιδευτικούς. Οι αντιδραστικές αλλαγές στο σχολείο είναι κύρια λαϊκό πρόβλημα. Και σαν τέτοιο οι εργαζόμενοι, τα φτωχά – λαϊκά στρώματα και τα παιδιά τους, εκείνοι δηλαδή που πετιούνται απέξω είναι αυτοί που μπορούν και πρέπει μαζί με τους εκπαιδευτικούς να τις αντιπαλέψουν.
• Θεωρείτε πως ο νέος τύπος λυκείου θα συμβάλει στην εισαγωγή περισσοτέρων μαθητών στα ΑΕΙ και ΤΕΙ ή θα λειτουργήσει τελείως αρνητικά;
Με τα μέτρα της κυβέρνησης, το Γενικό Λύκειο δένεται πισθάγκωνα με το δρόμο για το Πανεπιστήμιο. Οι απανωτές πανελλαδικού χαρακτήρα εξετάσεις για όλες τις τάξεις το αναγορεύουν σε απαγορευμένη ζώνη για τα παιδιά των ανέργων, των φτωχών εργατικών – λαϊκών οικογενειών. Το δυσβάσταχτο βάρος των φροντιστηρίων θα οδηγήσει πολλά παιδιά εκτός Λυκείου. Παράλληλα στα ΕΠΑΛ θεσμοθετείται το 4ο έτος, η λεγόμενη μαθητεία, όπου οι μαθητές θα δουλεύουν με μεροκάματο μόλις 9 ευρώ (μεικτά), χωρίς ένσημο και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Δεν πρόκειται για πρακτική άσκηση, ώστε να μάθει κάποιος τη δουλειά, όπως λένε, αλλά για προσφορά τσάμπα εργασίας προς τους επιχειρηματίες και προετοιμασία για δουλειά στη συνέχεια με αυτούς τους όρους. Θέλουν τα παιδιά μας σύγχρονους δούλους του 21ου αιώνα. Το «Νέο Λύκειο» αυτό ακριβώς σηματοδοτεί: την προσπάθεια του κεφαλαίου να σπρωχτούν τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας από πιο νωρίς στην υποβαθμισμένη ψευτοκατάρτιση, να γίνουν ακόμα πιο φθηνό και αναλώσιμο εργατικό δυναμικό. Μοναδική πυξίδα για τη μόρφωση των παιδιών μας έχουν την αγορά και τις ανάγκες της. Η συγκέντρωση και η συγκεντροποίηση κεφαλαίου, δίνει τη δυνατότητα στους καπιταλιστές να οργανώνουν την παραγωγή τους με μικρότερο αριθμητικά, υψηλά ειδικευμένο-επιστημονικό δυναμικό. Γι’ αυτό θέλουν να περάσουν το «νέο σχολείο» που έχουν ανάγκη. Της ημιμάθειας, της απλήρωτης δουλειάς, των ελαστικών εργασιακών σχέσεων και των χορηγών, της παιδικής εργασίας.
Εμείς λέμε ότι σήμερα, που η επιστήμη και η τεχνολογία έχουν κάνει άλματα, υπάρχει η δυνατότητα όλα τα παιδιά να μορφώνονται ολόπλευρα και οι νέοι να έχουν εξασφαλισμένη δουλειά με βάση το αντικείμενο που έχουν σπουδάσει. Υπάρχει η δυνατότητα όλα τα παιδιά να ολοκληρώνουν ως τα 18 τους χρόνια τη βασική – γενική τους μόρφωση, μέσα από ένα Ενιαίο Δωδεκάχρονο Υποχρεωτικό Σχολείο και στη συνέχεια να επιλέγουν είτε το δρόμο της επαγγελματικής ειδίκευσης, είτε το δρόμο του Πανεπιστημίου. Σε ένα σχολείο κοινό για όλα τα παιδιά, που θα ολοκληρώνει τη διαπαιδαγωγητική του εργασία χωρίς κανένα φροντιστήριο, θα παρέχει στο νέο άνθρωπο όλα τα εφόδια για το μέλλον. Αυτό είναι το σχολείο που έχουμε ανάγκη σήμερα, κι εμείς και τα παιδιά μας. Γι’ αυτό παλεύουμε να γίνουν ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της Οικονομίας και της Κοινωνίας, να ανατραπεί η αντιλαϊκή πολιτική, να απαλλαγούμε από την εξουσία και τη δικτατορία του μεγάλου κεφαλαίου, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την ικανοποίηση των μορφωτικών – λαϊκών αναγκών. Για μια κοινωνία που θα έχει ως αποκλειστικό και κύριο σκοπό της, την ευημερία του ανθρώπου.
• Ποια είναι η άποψή σας για την αξιοποίηση του Γκολφ Αφάντου μετά τις συζητήσεις που έγιναν στο περιφερειακό και το δημοτικό συμβούλιο;
Η επαναφορά του θέματος για συζήτηση σχετικά με το Γκολφ Αφάντου, είτε στο Περιφερειακό, είτε στο Δημοτικό Συμβούλιο, γίνεται για έναν και μόνο λόγο: Για να εξασφαλιστούν ευνοϊκότεροι όροι στους επενδυτές με τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση και ταυτόχρονα να πειστεί η Ροδιακή κοινωνία ότι αυτή η επένδυση θα φέρει ανάπτυξη που θα είναι σε όφελός της. Όλες οι παρατάξεις στο Δήμο αλλά και στη Περιφέρεια πλην της ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ, παρά τις επιμέρους επιφυλάξεις που διατυπώνουν, συμφωνούν με την παραχώρηση της περιοχής του Γκολφ Αφάντου σε ιδιώτες. Συμφωνούν σ’ αυτό το δρόμο ανάπτυξης του τόπου που καθορίζεται με γνώμονα το συμφέροντα και τα κέρδη του ιδιώτη επενδυτή. Αποφεύγουν τη συζήτηση για το καθεστώς των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών που θα εφαρμοστούν σ’αυτές τις επενδύσεις και θα ισοπεδώσουν κάθε εργασιακό δικαίωμα. Καμιά δικλείδα ασφαλείας όπως και αν την ονομάσουν, όπως και αν την θέσουν για τα μάτια του κόσμου, δεν θα αποτελέσει εμπόδιο στους μεγαλοεπιχειρηματίες, προκειμένου να εξασφαλιστεί η κερδοφορία τους. Κι αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά. Σ’αυτή τη βάση εμείς βλέπουμε παραδείσους για τους επενδυτές, συνθήκες κόλασης για τους εργαζόμενους. Γι’αυτό το θέμα της ανάπτυξης του τόπου μπαίνει το ερώτημα ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ; Για τις ανάγκες των εργαζομένων ή των επιχειρηματικών ομίλων;
• Θεωρείτε πως έγινε σωστός χειρισμός του θέματος σχετικά με την εισφορά σε γη ή σε χρήμα από το Δήμο Ρόδου;
Υπάρχει ένα ερώτημα για ποιο λόγο σηκώνεται το θέμα τώρα και με τέτοια ένταση ανάμεσα στον κ. Κουσουρνά και στον κ. Χατζημάρκο, όταν ο ίδιος ο σημερινός δήμαρχος ήταν υπεύθυνος πολιτικά της Πολεοδομίας,ως αρμόδια υπηρεσία για τον καθορισμό και τη βεβαίωση της εισφοράς γης σε χρήμα και από την άλλη ο κ.Χατζημάρκος δεν συμφωνεί με το γεγονός να πληρώνουν οι επιχειρηματίες την εισφορά αυτή, ενώ την ίδια στιγμή εγκαλεί τον Δήμαρχο γιατί δεν ενδιαφέρθηκε να τα πληρώσουν τότε. Στην ουσία η αντιπαράθεση αυτή δεν αφήνει περιθώρια σκέψης για συζήτηση στην παράνομη δόμηση που έγινε στις εκτάσεις αυτές από τα ξενοδοχεία χωρίς να έχει αποδοθεί η εισφορά γης σε χρήμα. Οριστικά χαρίζονται δηλαδή αυτές οι εκτάσεις και κλείνει το θέμα οριστικά. Η στάση του Δημάρχου απέναντι γενικά στο ζήτημα αυτό, που αποδεικνύει ότι και ο ίδιος τάσσεται με τα συμφέροντα για τα οποία κατηγορεί τον κ. Χατζημάρκο, ήταν η διαγραφή βεβαιωτικού καταλόγου του πρώην δήμου Ν.Ρόδου που αφορούσε χρέη των ξενοδοχείων σε εισφορά. Βέβαια δεν είναι και έξω από το προεκλογικό σκηνικό που πάνε να στήσουν ενόψει των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών με προσωπικές αντιπαραθέσεις άνευ ουσίας γιατί αποδεικνύεται ότι ταυτίζονται απόλυτα στη στρατηγική τους και ποιον εξυπηρετούν. Παραδείγματα άπειρα, από το Γκολφ και την αξιοποίηση της δημόσιας και δημοτικής περιουσίας, την ιδιωτικοποίηση της καθαριότητας, τη συμφωνία τους να χαθεί ένα μεγάλο μέρος του οικοπέδου στη περιοχή ΜΗΔΕΙΑ που προοριζόταν για σχολείο κ.α.
• Μεγάλος θόρυβος έχει προκληθεί με αφορμή την κατάργηση του επιδόματος ανεργίας. Θεωρείτε πως θα λυθεί το πρόβλημα ή είναι πλέον αργά;
Πιστεύουμε στη δύναμη του αγώνα. Πιστεύουμε ότι όταν οι εργαζόμενοι πάρουν οι ίδιοι την υπόθεση στα χέρια τους, θα αναγκάσουν την κυβέρνηση να υποχωρήσει. Οι εποχιακά εργαζόμενοι πρέπει να αντιδράσουν άμεσα σε αυτή την κατάσταση. Το επίδομα ανεργίας δεν τους το «χάρισε» κανείς. Είναι δικαίωμα, που κατακτήθηκε μέσα από αγώνες για να μπορούν να επιβιώσουν, διότι ο μισθός που έπαιρναν κατά τη διάρκεια της εποχιακής απασχόλησης δεν έφτανε για να συντηρηθούν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους όλο το χρόνο. Και πρέπει να αγωνιστούν για να αποτρέψουν την εξαθλίωσή τους. Προσπαθούν ξενοδόχοι, βουλευτές, τοπική διοίκηση να πείσουν τους εργαζόμενους ότι η λύση είναι η παράταση της σαιζόν, αλλά με επιδότηση των ξενοδόχων , τζάμπα χρήμα δηλαδή από τα λεφτά που προορίζονται για το επίδομα ανεργίας, χωρίς στην ουσία να λυθεί το πρόβλημα της κατάργησης του επιδόματος. Καμιά αυταπάτη στις λύσεις που προτείνουν. Είναι επικίνδυνες, είναι λύσεις για ακόμα μεγαλύτερη εκμετάλλευση, είναι η οριστική ταφόπλακα στο δικαίωμα του επιδόματος ανεργίας. Να οργανωθεί ο αγώνας τώρα σε κάθε ξενοδοχείο, να μην αφήσουν οι εργαζόμενοι κανένα «σωτήρα», γιατί τη «σωτηρία» τους την ζουν στο πετσί τους, να τους οδηγήσει σε μεγαλύτερη εξαθλίωση. Ο αγώνας αυτός, είναι αντικειμενικά αγώνας για επιβίωση.
• Πόσο καθοριστική είναι η περιόδος που διανύουμε καθώς ακολουθούν οι εκλογές της Γερμανίας;
Τι θα αλλάξει για το λαό στην Ελλάδα, αν οι σοσιαλδημοκράτες κερδίσουν τις εκλογές στη Γερμανία; Ο,τι άλλαξε από τότε που τις εκλογές στη Γαλλία τις κέρδισε ο σοσιαλδημοκράτης Ολάντ, τον οποίο λιβάνιζε ο ΣΥΡΙΖΑ και οι «αδελφές» πολιτικές δυνάμεις στη Γαλλία. Κανένα χαΐρι δεν είδε ο λαός από την εκλογή του, παρά το γεγονός ότι προεκλογικά φούντωσε η προπαγάνδα για τέλος στη λιτότητα αν φύγει ο Σαρκοζί, για πλήγμα στο κυρίαρχο μείγμα της διαχείρισης, που προβλέπει αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία και άλλα παρόμοια. Την ίδια εικόνα πάνε να φτιάξουν τώρα και με τον Γερμανό σοσιαλδημοκράτη Στάινμπρουκ, ιδιαίτερα μετά την τηλεμαχία με την Μέρκελ. Τίποτα δεν έχει να περιμένει ο λαός από τις εκλογές στη Γερμανία, όπως τίποτα δεν έχει να περιμένει αν εγκλωβιστεί στην επιλογή του ενός ή του άλλου κόμματος της διαχείρισης στην Ελλάδα, ή να περιμένει από το ένα ή το άλλο κόμμα στη Γερμανία. Να περιμένει δηλαδή χαΐρι και προκοπή από τους εχθρούς του. Διέξοδος προς όφελός του θα δώσει ο ίδιος, με τη συμμαχία και την ένταση των ταξικών αγώνων, που θα χαράσσουν γραμμή απόκρουσης των μέτρων και θα δημιουργούν προϋποθέσεις συνολικής ανατροπής, με στόχο την αποδέσμευση από την ΕΕ με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και μονομερή διαγραφή του χρέους, με εργατική, λαϊκή εξουσία.
• Συμφωνείτε με τις αλλαγές που έχουν δρομολογηθεί για το εκλογικό σύστημα;
Με το ιδεολόγημα ότι η ενδεχόμενη αλλαγή του εκλογικού νόμου σε δήμους και περιφέρειες θα λειτουργήσει ως «σπάσιμο των κομματικών γραμμών στις τοπικές κοινωνίες» συζητιέται η αλλαγή του εκλογικού νόμου, που στην ουσία είναι μια αλλαγή προσαρμοσμένη στις ανάγκες αναμόρφωσης του πολιτικού συστήματος και των μηχανισμών του σε τοπικό επίπεδο. Έχει εξαπλωθεί «επιδημία» Επιτροπών Δημάρχων και πολιτικών παραγόντων που τάσσονται κατά της κομματικοποίησης, όταν δεν άφησαν τελεία και κόμμα που ψήφισαν τα κόμματά τους στη Βουλή που να μην τα εφαρμόσουν στους Δήμους και στις Περιφέρειες. Είναι απίστευτη η υποκρισία και το θράσος τους απέναντι στο λαό, που πάνε για άλλη μια φορά να τον πείσουν ότι έκοψαν τον ομφάλιο λώρο με τη πολιτική που ασκούσαν ή υποστήριζαν τόσα χρόνια. Το επιχείρημα βέβαια που λένε είναι , ότι πρέπει να εκλέγονται οι ικανοί και άξιοι, ανεξάρτητα τη παράταξη και το κόμμα που ανήκουν πραγματικά. Ότι υπάρχουν ανεξάρτητα πρόσωπα που μπορούν στη Τοπική Διοίκηση , σ’ έναν κρατικό μηχανισμό που ασκεί διαχείριση υπέρ του κεφαλαίου, που παρέχει υπηρεσίες στο λαό ανταποδοτικά, τέλη, κ.λπ., να είναι έξω και πάνω από τις διαφορετικές πολιτικές που εκφράζουν διαφορετικά συμφέροντα. Οτι η Τοπική Διοίκηση ασκεί διαχείριση σε όφελος όλων, και των μεγαλοεπιχειρηματιών και του λαού. Αυτό βέβαια δεν γίνεται και αποδεικνύεται καθημερινά. Και βεβαίως επιδιώκουν να αποδυναμώσουν τη φωνή του ΚΚΕ που αποκαλύπτει τον αντιλαϊκό ρόλο και χαρακτήρα της Τοπικής Διοίκησης, αποκαλύπτοντας την αντιλαϊκή πολιτική των εκπροσώπων των κομμάτων της διαχείρισης, προβάλλοντας επίσης τα λαϊκά προβλήματα και τις λύσεις τους κόντρα στο κεφάλαιο. Ταυτόχρονα, τέτοιες σκέψεις αποκαλύπτουν ότι τα κόμματα της διαχείρισης δεν έχουν διαφορές στη στρατηγική τους, παρά τις όποιες διαφωνίες τους, αφού υπηρετούν το σύστημα. Μπορούν κάλλιστα να συμμαχούν όπως μέχρι σήμερα γίνεται και να υλοποιούν αντιλαϊκές πολιτικές χωρίς να στέκεται εμπόδιο η κομματική τους ταυτότητα.
• Έχει ανοίξει στη Ρόδο το θέμα της διάσπασης του ενιαίου Δήμου Ρόδου σε τρεις ΟΤΑ. Ποια είναι η θέση σας;
Το λέμε για άλλη μια φορά, δεν έχει σημασία ένας, δύο ή δέκα δήμοι. Το θέμα είναι τι θα εξυπηρετήσει αυτή η μορφή, με δεδομένο το ρόλο της Τοπικής Διοίκησης ως κρατικός μηχανισμός που επιβάλλει την κεντρική αντιλαϊκή πολιτική σε κάθε λαϊκή οικογένεια. Την απάντηση τη γνωρίζουν αυτοί που αναμοχλεύουν το ζήτημα, αλλά ο αποπροσανατολισμός τους χρειάζεται, για να καλλιεργούνται ψεύτικες ελπίδες στο Ροδιακό λαό, ότι η Τοπική Διοίκηση σε διαφορετική γεωγραφική μορφή θα είναι σε όφελός του. Κατά των συμφερόντων του θα είναι όποια μορφή.
