Υπεβλήθηκαν μηνύσεις για τη διαθήκη Διαμαντίδη!

Ποινική διάσταση προσέλαβε χθες η ένδικη διαφορά συγγενούς του αποθανόντος σε ηλικία 93 ετών στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου ιδιοκτήτη της εφημερίδας «Πρόοδος» Γεωργίου Διαμαντίδη με τους εκ διαθήκης φερόμενους ως κληρονόμους του και τους εμπλεκόμενους στην διαδικασία σύνταξης της διαθήκης του μετά την υποβολή και μηνύσεως ενώπιον του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Ρόδου.
Όπως είναι γνωστό την 15η Μαρτίου 2007 η Ελένη Διαμαντίδη υπέβαλε αίτηση ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου για την ακύρωση της διαθήκης του εκλιπόντος αδελφού της. Την 13η Απριλίου 2007 απεβίωσε και η Ελένη Διαμαντίδη και έκτοτε την υπόθεση χειρίζεται ο κ. Ιωάννης Κιουπέλης του Κωνσταντίνου εγγονός της.
Με τη μήνυση που υπέβαλε ο κ. Κιουπέλης χθες, παρουσία των πληρεξουσίων δικηγόρων του κ.κ. Ι. Χαρίτου και Στ. Στεφανίδη, ζητείται η άσκηση ποινικής δίωξης και τιμωρία 4 προσώπων που ενεπλάκησαν στη διαδικασία σύνταξης της διαθήκης ενώ στρέφεται και κατά παντός άλλου υπευθύνου, φυσικού ή ηθικού αυτουργού ή συναυτουργού ή συνεργού καθ’ οιονδήποτε τρόπο η δράση του οποίου θα προκύψει από την ανακριτική και εν γένει αποδεικτική διαδικασία.
Όπως υποστηρίζεται ο ιδιοκτήτης της εφημερίδας απεβίωσε σε ηλικία 93 ετών, τη 18η Ιανουαρίου 2007, και ώραν 15.00, συνεπεία καρδιακής ασυστολίας, στη Μονάδα Εντατικής Παρακολουθήσεως Εμφραγμάτων (ΜΕΠΕ) του Γενικού Περιφερειακού Νοσοκομείου Ρόδου, όπου είχε εισαχθεί επειγόντως την 14η Ιανουαρίου 2007 και ενοσηλεύετο, ένεκα συγκοπτικού επεισοδίου, εντεροραγίας, στεφανιαίας νόσου, συνδρόμου νοσούντος φλεβοκόμβου, νεφρικής ανεπάρκειας, υποτροπιαζούσης κολπικής μαρμαρυγής και εκκολπωματώσεως.
Επισημαίνεται παραπέρα ότι από την εισαγωγή του στο νοσοκομείο η κατάσταση της υγείας του ήταν κρίσιμη και έμεινε καθ’ όλην την διάρκεια της νοσηλείας του στη ΜΕΘ, όπου οι επισκέψεις, πλην ιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού, ήταν λίαν περιορισμένες και ολιγόλεπτες.
Υποστηρίζεται ακόμη ότι είχε συνεχώς μάσκα παροχής οξυγόνου, σωληνώσεις μεταγγίσεων πλάσματος και συμπυκνωμένων ερυθρών αιμοσφαιρίων, τακτική φαρμακοληψία και αδιάκοπη παρακολούθηση από τους θεράποντες ιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό της ως άνω κλινικής.
Τονίζεται παραπέρα ότι η κατάσταση της υγείας του παρά τη φροντίδα των ιατρών ήταν συνεχώς επιδεινούμενη με επανειλημμένες αιμορραγικές κενώσεις και ισχαιμικές κρίσεις την 15η Ιανουαρίου και έμφραγμα μυοκαρδίου την 16η Ιανουαρίου 2007. Παρουσίασε δύσπνοια και κοιλιακή ταχυκαρδία την 21.00 της 17ης Ιανουαρίου 2007 και την επόμενη ημέρα 18 Ιανουαρίου 2007 και με οξύ στεφανιαία σύνδρομο την ίδια ημέρα οπότε και κρίθηκε επιβεβλημένη από τους θεράποντες ιατρούς οι μεταφορά του διασωληνομένου όντος σε Νοσοκομείο των Αθηνών κληθέντος προς τούτου την 18η Ιανουαρίου 2007 του ΕΚΑΒ.
Ευρισκόμενος στην προεκτεθείσα κατάσταση της υγείας του, όπως ισχυρίζεται ο κ Κιουπέλης δεν είχε τη δυνατότητα σύνταξης της διαθήκης του τρεις ώρες πριν το θάνατο του ενώπιον συμβολαιογράφου και 3 μαρτύρων.
Το νέο στοιχείο που επικαλείται προς επίρρωση τόσο της ακυρότητας της διαθήκης όσο και των ισχυρισμών του για την τέλεση ποινικών αδικημάτων κατά τη διάρκεια σύνταξης της ο κ. Κιουπέλης είναι ότι στον ασθενή είχαν χορηγηθεί κατασταλτικά και ναρκωτικά φάρμακα και συγκεκριμένα Μορφίνη και Aloperidin. Τα φάρμακα αυτά του χορηγήθηκαν σύμφωνα με στοιχεία που επικαλείται ο κ Κιουπέλης την 16η Ιανουαρίου 2007 και 17 Ιανουαρίου 2007 τονίζοντας ότι δεν δύναται κάτω από την επήρεια των ισχυρών αυτών ναρκωτικών ο Διαμαντίδης να είχε πλήρη διαύγεια και να υπαγόρευσε τη διαθήκη του 3 ώρες πριν πεθάνει.
Ο κ. Κιουπέλης αναφέρεται εξάλλου και σε γραφολογική γνωμοδότηση της κ. Ιωάννας Βουρδογιάννη-Παντελαίου. Η γραφολόγος αποφαίνεται στη γνωμοδότηση της ότι η υπογραφή του Γεωργίου Διαμαντίδη στο κείμενο της διαθήκης δεν είναι δική του, πιθανολογώντας παραπέρα, ότι τέθηκε με την υποβοήθηση αγνώστου ατόμου.
Επιφυλάσσεται παραπέρα να προσκομίσει έγγραφα από τα οποία όπως υποστηρίζει προκύπτει ότι πέραν των θεραπόντων ιατρών και νοσηλευτών κι άλλα άτομα κατά τη ώρα συντάξεως της διαθήκης περιεφέροντο στη Μονάδα Εμφραγμάτων.
Αφού κάνει μνεία σε παραβάσεις του αστικού κώδικα περί συντάξεως διαθήκης που κρίνει ότι υφίστανται υποστηρίζει παραπέρα ότι η διαθήκη συντάχθηκε καθ’ υπόδειξη.
Στη διαθήκη δεν αναγράφεται όπως τονίζει παραπέρα η ώρα ενάρξεως και περαιώσεως της.
Ζητεί την άσκηση ποινικών διώξεων για παράβαση καθήκοντος, για ψευδή βεβαίωση, για πλαστογραφία, για ηθική αυτουργία στις πράξεις αυτές, αλλά και για το αδίκημα της κακουργηματικής απάτης.