Τι “απροσάρμοστη” Κατηγορία και αυτή η Β’ Εθνική! Ειδικά φέτος που στο… παιχνίδι μπήκαν τα πλέι οφ και τα πλέι άουτ, σε συνδυασμό με τα όσα “χούγια” κουβαλάει το άθλημα, από τη μία Κυριακή στην άλλη, μπορείς να βρεθείς από τον Παράδεισο στην Κόλαση και τούμπαλιν!
Στον Διαγόρα, αυτά τα ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα, τα βιώνουν από την αρχή της χρονιάς μάλιστα. Η ομάδα, με τον Παύλο Δερμιτζάκη στο τιμόνι τότε, μέχρι και την 5η αγωνιστική, έδειχνε να επιβεβαιώνει τα προγνωστικά, πως θα είναι μία από εκείνες που θα διεκδικούσαν την άνοδο στη Σούπερλίγκα.
Κάπου εκεί, ήρθε η αναμέτρηση με τη Ρόδο. Η “σφαλιάρα” από τα “ελάφια”, μετέτρεψε το “κυανέρυθρο πάρτι” και την αλαζονεία, σε ένα απίστευτο αρνητικό σερί, με μία ισοπαλία (1-1 με τον Εθνικό στο Ελληνικό) και έξι (!) ήττες.
Μετά το… κάζο, στον πάγκο του Διαγόρα, ήρθε ο “ανίκητος” Γιώργος Φοιρός, που παρέλαβε τα ηνία όχι από τον Παύλο Δερμιτζάκη, αλλά από τον… υπηρεσιακό Πέτρο Ρουτζιέρη, που “πιλοτάρισε” το “όχημα” στον Βόλο. Ο Θεσσαλονικιός κόουτς, με ένα εξαιρετικό σερί από την 13η αγωνιστική κόντρα στον Ιωνικό, μέχρι και την 20η αγωνιστική (5 νίκες και 3 ισοπαλίες), ξαναέβαλε τον γηραιό σε τροχιά πλέι οφ και μάλιστα για τα καλά.
Η πρώτη αποτυχία, ήρθε στο “black jack” των αγωνιστικών (21η), με την Καλαμάτα, να σπάει το σερί, αλλά την ήττα να μην προβληματίζει ιδιαίτερα.
Αυτή που προβλημάτισε, ήταν η αμέσως επόμενη από τον Πανσερραϊκό στο Δημοτικό Στάδιο, καθώς εκτός του ότι άφησε πίσω την ομάδα, έριξε και την ψυχολογία της ενόψει του ντέρμπι με τη Ρόδο, για τον δεύτερο γύρο.
Το “φάντασμα” της 6ης αγωνιστικής έδειξε να ξυπνά, ωστόσο αυτή τη φορά οι “κυανέρυθροι” πήραν το ντέρμπι και διατηρήθηκαν σε τροχιά εξάδας.
Το επόμενο ματς άλλωστε με τον Εθνικό, 3ο συνεχόμενο στο Δημοτικό Στάδιο, θεωρήθηκε κομβικό. Ο Διαγόρας έπεσε αμαχητί με 2-0 και δεδομένου ότι η επόμενη αγωνιστική τον έφερνε στην Κέρκυρα, το όνειρο των πλέι οφ, έδειχνε να απομακρύνεται.
Η ήττα από τους Φαίακες κρίθηκε λογική. Μια από τις τελευταίες ελπίδες, παιζόταν κόντρα στον Παναιτωλικό στη Ρόδο, με τη νίκη να διατηρεί τον γηραιό στο κόλπο και να τον κρατάει σε απόσταση ασφαλείας από τη ζώνη των πλέι άουτ, που πλησιάζε επικίνδυνα. Η νίκη ήρθε και μαζί της ζωντάνεψε ξανά η ελπίδα, από τη στιγμή που οι “κυανέρυθροι” μπορούσαν να ρεφάρουν όλα τα προηγούμενα, με νέα νίκη κόντρα στην Ηλιούπολη και πάλι εντός έδρας.
Για ακόμα μία φορά, τα… θαλάσσωσαν. Λίγο η κακή τους μέρα, λίγο το όλο σκηνικό με τις οφειλές και λίγο η διαιτησία, έφεραν την ήττα με 2-1 και μαζί, την γκρίνια, τον προβληματισμό και την ανησυχία, με τη γραμμή των θέσεων 13-16 να πλησιάζει.
Τα παραπάνω, ενισχύθηκαν μετά την ήττα από τον Πιερικό στην Κατερίνη και τα άσχημα σενάρια, έπαιρναν σάρκα και οστά, με τη διαφορά από τον 13ο, να έχει μειωθεί στο δίποντο.
Κι όμως, δύο παιχνίδια ήταν αρκετά για να αντιστρέψουν πλήρως την κατάσταση. Οι νίκες με Ολυμπιακό Βόλου εντός και Ιωνικό εκτός, φέρνουν τον Διαγόρα στο -1 από την θέση 6!
Απομένουν 4 αγωνιστικές και γυρνώντας πίσω, στον πρώτο γύρο, παρατηρεί κανείς πως πριν μία αγωνιστική ακριβώς, η ομάδα της πόλης ξεκίνησε εκείνο το απίθανο σερί της ανάκαμψης.
Στα ματς με Θρασύβουλο, Αναγέννηση Καρδίτσας, Αιγάλεω και Εθνικό Αστέρα, “τσίμπησε” 10 ολόκληρους βαθμούς και αν η “ιστορία” επαναληφθεί, τότε η συμμετοχή στα πλέι οφ, θεωρείται δεδομένη.
Οι φίλοι του γηραιού φέτος τα έχουν δει όλα και σε αυτό το καρέ αναμετρήσεων, περιμένουν πολλά, αλλά και τίποτα ταυτόχρονα! Το τι ακριβώς κρύβει για το φινάλε αυτή η αχαρακτήριστη χρονιά για τον Διαγόρα, αλλά και το πρωτάθλημα γενικότερα, δεν μπορεί να το προβλέψει κανείς.
Το μόνο που μπορεί να κάνει, είναι υπομονή. Οπως κάνουν και οι ποδοσφαιριστές, που στις αρχές του επόμενου μήνα, θα συμπληρώσουν 5μηνο οφειλόμενων δόσεων…
