Ο Βασίλειος Ν. Παπανικολάου από τον Θολό Ρόδου.
Ανέπτυξε σπουδαία αντιστασιακή δράση στο νησί μας, καθώς ανήκε στην ομάδα των Θολοενών αντιστασιακών που την απαρτίζανε ο Νικήτας Κυρμιχάλης, θείος του Γιωργάκη Κυρμιχάλη, ο Γεώργιος Ατσίδης, ο Αντώνιος Καραγιάννης και ο Φώτης Κατσουράκης, με κεντρικό καθοδηγητή τον αείμνηστο Γαβριήλ Χαρίτο, μετέπειτα Δήμαρχο Ροδίων.
Ο Βασίλειος Παπανικολάου μαζί με τον συναγωνιστή του Ατσίδη Γεώργιο ήταν αυτοί που μια νύχτα χειμωνιάτικη επί Γερμανικής κατοχής παρέλαβαν στην παραλία του Θολού τον «ασυρματιστή» που μετέφερε από τα απέναντι παράλια ένα συμμαχικό υποβρύχιο.
Ο ασυρματιστής λεγόταν Ισίδωρος Ισιδωρίδης και ήταν από την Χίο. Ετσι τουλάχιστον θυμάμαι το όνομά του από τις διηγήσεις τόσο του Βασιλείου Παπανικολάου όσο και του Γεωργίου Ατσίδη.
Τον Ασυρματιστή με όλο του τον εξοπλισμό φύλαξαν μέσα σε συστάδα από πυκνούς «βάτους» κοντά στον κεντρικό δρόμο που οδηγεί από Θολό προς Σορωνή και από εκεί τον παρέλαβε η αείμνηστη Παρασκευή Φώκιαλη με το ιδιωτικό της αυτοκίνητο και τον μετέφερε στην Ρόδο. Ήταν ένα πρόσωπο η προαναφερθείσα που δεν ήταν δυνατόν να την υποπτευθούν οι Γερμανοί ……….
Τον προηγούμενο χρόνο μας έφυγε ένας άλλος αντιστασιακός, ο αείμνηστος Σάββας Φύλλης, από τα Μαριτσά….
Ας είναι αιωνία η μνήμη όλων αυτών που αγωνίσθηκαν για να ζήσουμε εμείς, τα παιδιά και τα εγγόνια μας ελεύθεροι. Ας μην παραλείπουμε, όσοι γνωρίζουμε τους αγώνες τους, να τα διηγούμαστε στους νεότερους, οι οποίοι, ίσως, νομίζουν ότι και οι προηγούμενες γενιές έζησαν με «ξενύχτια διασκεδάσεων» με «κινητά» και άλλες ανέσεις.
Ας ευχηθούμε οι νεότερες γενιές να μην γνωρίσουν πολέμους, κοινωνικές αναταραχές και δυσμενείς καταστάσεις, όπως εμείς οι παλαιότεροι, και άς ευχηθούμε «ο Θεός της Ελλάδος» να την προστατεύει από αντιξοότητες, γιατί οι σημερινοί νέοι δεν είναι μαθημένοι στα «δύσκολα».
Ας είναι αιωνία η μνήμη του Βασιλείου Παπανικολάου και όλων των άλλων που αγωνίσθηκαν για μας και μας άφησαν το παράδειγμά τους «Φάρο» να φωτίζει τις ζωές τις δικές μας και των μελλοντικών.
Ο Βασίλειος Παπανικολάου μετά την Απελευθέρωση δούλεψε στην Δημόσια Ύδρευση Ρόδου ως υπεύθυνος του Εξωτερικού δικτύου ύδρευσης από Σάλακο μέχρι Ρόδο. Από την υπηρεσία αυτή αποχώρησε αφού συνταξιοδοτήθηκε. Στα τελευταία χρόνια της ζωής του ασχολήθηκε με την συγγραφή βιβλίων που αφορούν το χωριό του Θεολόγο Ρόδου. Πρόλαβε και εξέδωσε το βιβλίο με τίτλο «Ιστορίες σπιτιών και ανθρώπων του χωριού Θεολόγου ( Θολού ) Ρόδου», Ρόδος 2011.
Μαρία Καραγιάννη – Μαρμαροκόπου
Συνταξιούχος εκπαιδευτικός
κάτοικος Θολού Ρόδου
