Ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας κατά του Ελληνικού Δημοσίου και κατά του υπ’ αριθμ. 21/9-11-2009 Πρωτοκόλλου Κατεδάφισης, ¶ρσης – Απομάκρυνσης Κτισμάτων Κατασκευών και Έργων σε χώρους Αιγιαλού – Παραλίας – Θάλασσας – Διοικητικής Αποβολής του Προϊσταμένου της Κτηματικής Υπηρεσίας Δωδεκανήσου προσέφυγε η εταιρεία “Πηγές Καλλιθέας ΑΕ”.
Η δημοτική επιχείρηση προσβάλλει ως παράνομο το πρωτόκολλο αυθαίρετων κατασκευών που εξέδωσε η Κτηματική Υπηρεσία Δωδεκανήσου για εργασίες ανακαίνισης που έγιναν στο μνημείο της Καλλιθέας επισημαίνοντας μεταξύ άλλων, προς επιβεβαίωση της “δ”, ότι οι εργασίες εκτελέστηκαν από το έτος 1930.
Στην προσφυγή αναφέρονται και τα εξής:
“Το πολιτιστικό μνημείο των Ιαματικών Πηγών Καλλιθέας ήταν μέχρι πρόσφατα εγκαταλελειμμένο και παντελώς αναξιοποίητο, ενώ σε σημαντικά σημεία του κινδύνευε με οριστική κατάρρευση. Αυτό παρακίνησε το έτος 1986 την τέως κοινότητα Κοσκινού του Νομού Δωδεκανήσου να αναθέσει σε «Ομάδα Μελετητών Ρόδου», έπειτα από πανελλήνιο διαγωνισμό που διενήργησε, την εκπόνηση μελέτης για την αποκατάσταση του μνημείου. Η μελέτη εκπονήθηκε και κατετέθη στις αρμόδιες υπηρεσίες. Επειδή ωστόσο η εκτέλεση του έργου στο σύνολό του ήταν αδύνατη λόγω αδυναμίας συγκέντρωσης των απαιτούμενων προς τούτο πόρων, ζητήθηκε από τον Ε.Ο.Τ. που θα ήταν ο φορέας υλοποίησής του, η κατάτμησή της, προκειμένου να μπορέσει να εκτελεστεί το έργο έστω και τμηματικά. Έτσι το έργο της αποκατάστασης του μνημείου χωρίστηκε σε δύο φάσεις (Α΄ & Β΄), από τις οποίες η πρώτη περιελάμβανε την αποκατάσταση του χώρου της κεντρικής εισόδου του μνημείου με τους δύο πυλώνες, τον συνδετήριο διάδρομο με την πέργκολα και τα καθιστικά που οδηγεί στο εσωτερικό του, τα εκατέρωθεν της κλίμακας δωμάτια, την ημικυκλική στοά με τους ιαματικούς κρουνούς και τέλος τον τρούλο με τους εσωτερικούς κρουνούς και την δεξαμενή, ενώ η δεύτερη την αποκατάσταση της μεγάλης ροτόντας, του τεχνητού σπηλαίου και των λοιπών στεγασμένων κτιριακών εγκαταστάσεων του μνημείου.
Η πρώτη φάση του έργου εκτελέστηκε, δυστυχώς ατελώς, υπό την επίβλεψη του ιδίου του Ε.Ο.Τ. και παραμένει έως σήμερα ανολοκλήρωτη. Ευτυχώς όμως το έτος 1999 ο νεοσυσταθείς Δήμος Καλλιθέας ανέλαβε πρωτοβουλία, με τη σύμφωνη γνώμη του Υπουργείου Πολιτισμού και της αποκλειστικής διαχειρίστριας του ακινήτου Ε.Τ.Α. Α.Ε., για την εκτέλεση των εργασιών της δεύτερης φάσης. Ειδικότερα, αφού αιτήθηκε και έλαβε ο εν λόγω πρωτοβάθμιος Ο.Τ.Α., ως φορέας υλοποίησης, καθ’ όλα νόμιμα, την υπ’ αριθμ. 398/1999 ¶δεια Οικοδομής του Τμήματος Πολεοδομίας και Πολεοδομικών Εφαρμογών της Ν.Α. Δωδεκανήσου με τελικό περιεχόμενο την «αναστήλωση και ανακαίνιση του νοτίου συγκροτήματος της μεγάλης ροτόντας των τουριστικών εγκαταστάσεων της Καλλιθέας Ρόδου» και «την κατασκευή υπογείου», προέβη στη συνέχεια, στις 24/9/2003, έπειτα από την λήψη σχετικής έγκρισης από την Ειδική Υπηρεσία Διαχείρισης ΠΕΠ Νοτίου Αιγαίου 2000-2006 δια της υπ’ αριθμ. πρωτοκόλλου ΠΝΑ/14431/ευδ4913/21-8-2003 απόφασης, στη δημοπράτηση του έργου. Με την υπ’ αριθμ. 405/2003 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Καλλιθέας, που εγκρίθηκε με την υπ’ αριθμ. πρωτοκόλλου 11716/23-10-2003 Απόφαση του Τμήματος Τοπικής Αυτοδιοίκησης Δωδεκανήσου της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, ανατέθηκε εν τέλει η εκτέλεση του έργου στην ανάδοχο ανώνυμη εταιρεία.
Η εκτέλεση του έργου διήρκεσε από την κατάρτιση της σχετικής σύμβασης στις 31/12/2003 έως τις 30/8/2007, οπότε και περαιώθηκε εμπρόθεσμα. Στο διάστημα αυτό πραγματοποιήθηκαν επεμβάσεις στις ήδη υφιστάμενες εγκαταστάσεις της μεγάλης ροτόντας με τη συνδετήρια στοά, του διώροφου ανατολικού κτηρίου των πρώην ουρητηρίων, των ορθογώνιων δωματίων και των αίθριων του πολιτιστικού μνημείου, οι οποίες περιλάμβαναν καθαιρέσεις των εσωτερικών διαχωριστικών τοίχων προκειμένου το κτηριακό συγκρότημα να διαμορφωθεί σε εκθεσιακό χώρο, στατική αποκατάσταση των φερόντων δομικών στοιχείων, καθαιρέσεις των πλακών, αποφλοίωση της λιθοδομής και του σκυροδέματος, καθαιρέσεις λιθοδομής, επιχρισμάτων και τσιμεντοκονίας, επεξεργασία του παλαιού διαβρωμένου οπλισμού και κατασκευές έγχυτου σκυροδέματος, ενίσχυση των διατηρούμενων φερόντων στοιχείων του σκυροδέματος και της λιθοδομής με μανδύα εκτοξευόμενου σκυροδέματος, αποκατάσταση και ανακατασκευή επιχρισμάτων, γείσων και κορνιζών, αντικατάσταση κουφωμάτων, χρωματισμούς, ανακατασκευή διακοσμητικών στοιχείων και ανάγλυφων ένθετων διακοσμητικών, καθαρισμό και συμπλήρωση του υπάρχοντος βοτσαλωτού και των μαρμάρινων δαπέδων, κατασκευή νέων δαπέδων σε ενδεδειγμένους χώρους, μόνωση των τρούλων, των ταρατσών, των τοιχίων, του δαπέδου και του δώματος και άλλες συναφείς εργασίες. Επιπλέον, πραγματοποιήθηκε η ανακατασκευή όλων των σαθρών δρομίσκων που συνδέουν τα κτήρια του μνημείου μεταξύ τους και επιπλέον κατασκευάστηκε ένα νέο υπόγειο βοηθητικό κτήριο, το οποίο είναι επιχωμένο και «καμουφλαρισμένο» με βράχους της περιοχής και χρησιμεύει ως βοηθητικός χώρος για την στέγαση Η/Μ εγκαταστάσεων και χώρων υγιεινής. Για την εκτέλεση των παραπάνω έργων κατασκευάστηκε εργοταξιακός δρόμος πρόσβασης στην κατώτατη στάθμη των έργων προκειμένου να καταστεί δυνατή η μεταφορά των υλικών. Για την κατασκευή του δρόμου δεν κατέστη αναγκαίος και δεν έλαβε χώρα κανένας εκβραχισμός, μετά δε την ολοκλήρωση των έργων ο εν λόγω δρόμος διαστρώθηκε με θραυστό υλικό λατομείου και αποτελεί σήμερα απολύτως ελεγχόμενη πρόσβαση τροχοφόρων για την προμήθεια υλικών και εξαρτημάτων προκειμένου να υποστηριχθεί η νέα χρήση του μνημείου. Στο σημείο αυτό πρέπει να σημειώσουμε ότι όλες οι παραπάνω εργασίες ήταν απαραίτητες για την αποκατάσταση του μνημείου και εκτελέστηκαν με απόλυτη προσήλωση στην διατήρηση της καλαισθησίας και του ιστορικού χαρακτήρα του, υπό την διαρκή παρουσία, επιστασία και καθοδήγηση των επιβλεπόντων αρχαιολόγων και μηχανικών της αρμόδιας αρχαιολογικής υπηρεσίας, διότι το σύνολο των κτηριακών εγκαταστάσεων του μνημείου αποτελούν διατηρητέα κτίσματα, χαρακτηρισμένα ως έργα τέχνης που χρειάζονται ειδική προστασία».
Ως λόγοι ακύρωσης προβάλλονται στο δικόγραφο που υπέβαλε στο ΣτΕ ο δικηγόρος κ Κ. Χαλκιάς η κατά χρόνο αναρμοδιότητα, παράβαση ουσιώδους τύπου της διοικητικής διαδικασίας, παράβαση ουσιαστικής διάταξης νόμου, έλλειψη νομικής βάσης, η νομιμότητα κατασκευών, η απαγόρευση κατεδάφισης προστατευμένων μνημείων και η έλλειψη ιδιότητας ανεγείροντας.
