«Ο σακχαρώδης διαβήτης εμφανίζει πλέον επιδημικές διαστάσεις. Ενώ σήμερα 250 εκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη, το 2025 εκτιμάται ότι χωρίς κατάλληλες δράσεις, 400 εκατομμύρια θα πάσχουν από τη νόσο παγκοσμίως».
Αυτό υπογραμμίζει, σε συνέντευξή του στη «δ», ο ιατρός ενδοκρινολόγος- διαβητολόγος κ. Γεώργιος Γεωργάς και εξηγεί πως ο σακχαρώδης διαβήτης είναι πολύ σοβαρή και ύπουλη νόσος γιατί αν δεν διαγνωσθεί εγκαίρως ή όταν δεν ρυθμίζεται ικανοποιητικά μπορεί να προκαλέσει μια σειρά απειλητικών επιπλοκών.
«Η άσκηση και η σωστή διατροφή μπορεί να προλάβουν την εμφάνιση του σακχαρώδη διαβήτη, ενώ η καλή ρύθμιση μπορεί να προλάβει την εμφάνιση των επιπλοκών που προκαλεί η νόσος», δηλώνει ο κ. Γεωργάς και προσθέτει πως ο διαβήτης αποτελεί παγκοσμίως το πρώτο αίτιο τύφλωσης και ακρωτηριασμού των κάτω άκρων, τη δεύτερη αιτία μετά την αρτηριακή υπέρταση νεφρικής ανεπάρκειας και έναν από τους πιο ισχυρούς παράγοντες κινδύνου για στεφανιαία νόσο και αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια.
Ο κ. Γεώργιος Γεωργάς δηλώνει, πως οι πάσχοντες πρέπει να μάθουν να ζουν με το διαβήτη και να γνωρίζουν ότι ο συνδυασμός άσκησης, διατροφής και κατάλληλης φαρμακευτικής αγωγής, θα τους εξασφαλίσει πολλά και ποιοτικά χρόνια ζωής.
Η συνέντευξη του κ. Γεωργίου Γεωργά, αναλυτικά:
• Εκφράζει την πραγματικότητα η πληροφορία που φέρει τον διαβήτη να έχει εξελιχθεί σε μια από τις μεγαλύτερες μάστιγες της εποχής μας;
Όντως, ο σακχαρώδης διαβήτης εμφανίζει πλέον επιδημικές διαστάσεις. Ενώ σήμερα 250 εκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη, το 2025 εκτιμάται ότι χωρίς κατάλληλες δράσεις, 400 εκατομμύρια θα πάσχουν από τη νόσο παγκοσμίως. Φαίνεται ότι η καθιστική ζωή και η κακή διατροφή οδηγούν σε επιδημική αύξηση της παχυσαρκίας και του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 (ο συνδυασμός και των δύο παθήσεων οδηγεί στην επιδημία της διαβησαρκίας) αλλά και η παρουσία ουσιών στο περιβάλλον που θεωρούνται διαταράκτες του ενδοκρινικού συστήματος οδηγεί σε αύξηση των περιστατικών σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1, που αφορά κυρίως παιδιά και εφήβους.
• Στη Ρόδο είναι πολύ μεγάλο το ποσοστό των ανθρώπων που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη; Μεταξύ αυτών είναι και νέοι άνθρωποι;
Το ποσοστό στη Ρόδο ασθενών με διαβήτη είναι κοντά στο μέσο όρο της χώρας (περίπου 8% του πληθυσμού για ΣΔ-2 και 0.5 % για ΣΔ-1). Φυσικά αφορά και νέα άτομα αλλά και παιδιά και εφήβους, όπου η πλειονότητα των περιστατικών ανήκουν στην κατηγορία του τύπου 1 διαβήτη αλλά λόγω της αύξησης της παιδικής και εφηβικής παχυσαρκίας υπάρχει εμφάνιση και τύπου 2 διαβήτη στο παιδικό και εφηβικό πληθυσμό.
• Γιατί ο διαβήτης έχει χαρακτηριστεί ως ύπουλη νόσος και πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η πρόληψη στην αντιμετώπισή της;
Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι πολύ σοβαρή και ύπουλη νόσος γιατί αν δεν διαγνωσθεί εγκαίρως ή όταν δεν ρυθμίζεται ικανοποιητικά μπορεί να προκαλέσει μια σειρά απειλητικών επιπλοκών στο καρδιαγγειακό σύστημα, στα νεφρά, στους οφθαλμούς, στα οστά και στο δέρμα, που μειώνουν την ποιότητα ζωής και το προσδόκιμο επιβίωσης. Η άσκηση και η σωστή διατροφή μπορεί να προλάβουν την εμφάνιση του ΣΔ, ενώ η καλή ρύθμιση μπορεί να προλάβει την εμφάνιση των επιπλοκών του ΣΔ.
• Ποια είναι η διαφορά του διαβήτη τύπου 1 και του διαβήτη τύπου 2;
O ΣΔ-1 αφορά μικρά παιδιά, εφήβους και νεαρούς ενήλικες. Το ίδιο το ανοσοποιητικό σύστημα, λόγω κάποιας γενετικής προδιάθεσης και κάποιων εκλυτικών περιβαλλοντικών παραγόντων, αυτοκαταστρέφει τα β κύτταρα του παγκρέατος που παράγουν την ινσουλίνη και τα άτομα αυτά απαιτούν τελικά ινσουλίνη όχι μόνο για τη καλή ρύθμιση αλλά και για την επιβίωση. Ο ΣΔ-2 αφορά κυρίως ενήλικες. Εδώ το πάγκρεας παράγει ινσουλίνη, αυτή όμως δεν επαρκεί ποσοτικά αλλά κυρίως ποιοτικά δηλ. δεν δρα ικανοποιητικά στους ιστούς στόχους. Τα άτομα αυτά μπορεί να ρυθμισθούν ικανοποιητικά με διαίτα, άσκηση και αντιδιαβητικά δισκία αλλά μακροπρόθεσμα μπορεί να χρειασθούν ινσουλίνη για την επίτευξη καλού γλυκαιμικού ελέγχου.
• Πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος της διατροφής και της άθλησης για τους διαβητικούς;
Η διατροφή και η άσκηση είναι απαραίτητες στη πρόληψη του ΣΔ-2 αλλά είναι απολύτως αναγκαίες για την επίτευξη των γλυκαιμικών στόχων και στους δύο τύπους ΣΔ.
• Μπορεί η νόσος να περιοριστεί σε σημαντικό βαθμό με τη χρήση φαρμακευτικών σκευασμάτων; Υπάρχουν νέες εξελίξεις σε αυτό τον τομέα;
Η καλή ρύθμιση οδηγεί σε μείωση της συχνότητας των επιπλοκών, ενώ νέες μορφές αντιδιαβητικών δισκίων αλλά και νέες ενέσιμες θεραπείες πέραν της ινσουλίνης, όπως τα ανάλογα της αμυλίνης και των ινκρετινών, δίνουν τη δυνατότητα εξατομικευμένων αγωγών, που οδηγούν σε καλύτερη ρύθμιση, καλύτερη ποιότητα ζωής και μεγαλύτερη ικανοποίηση από τη θεραπεία. Ακόμη οι αντλίες ινσουλίνης υπό μορφή πλήρως αυτοματοποιημένου κλειστού κυκλώματος και η οι μεταμοσχεύσεις νησιδίων παγκρέατος αποτελούν μορφές αποτελεσματικών παρεμβάσεων που σύντομα θα είναι σε ευρεία εφαρμογή.
• Ποιες άλλες ασθένειες μπορούν να απειλήσουν τους πάσχοντες από διαβήτη; Ποιοι κίνδυνοι απειλούν όσους ρισκάρουν να καταναλώνουν τροφές με πολύ άμυλο ή και σάχαρη παρότι γνωρίζουν ότι πάσχουν;
Ο διαβήτης αποτελεί παγκοσμίως το πρώτο αίτιο τύφλωσης και ακρωτηριασμού των κάτω άκρων, τη δεύτερη αιτία μετά την αρτηριακή υπέρταση νεφρικής ανεπάρκειας και έναν από τους πιο ισχυρούς παράγοντες κινδύνου για στεφανιαία νόσο και αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια.
• Ποιο είναι το μήνυμα που θα στέλνατε στους ανθρώπους που πάσχουν είτε από τον ένα ή από τον άλλο τύπο διαβήτη και θεωρούν πως η ζωή τους έχει περιοριστεί σε μεγάλο βαθμό;
Θα πρέπει να μάθουν να ζουν με το διαβήτη και να γνωρίζουν ότι ο συνδυασμός άσκησης, διατροφής και κατάλληλης φαρμακευτικής αγωγής θα τους εξασφαλίσει πολλά και ποιοτικά χρόνια ζωής.
