«Πέταξαν το μπαλάκι» στο Ελεγκτικό Συνέδριο!

Στο Ελεγκτικό Συνέδριο μεταφέρθηκε η ευθύνη για τον έλεγχο της νομιμότητας της μισθοδοσίας της ΔΕΥΑ Ρόδου μετά την έκδοση νέου χρηματικού εντάλματος τύπου B’, που υπόκειται σε προληπτικό έλεγχο και που περιλαμβάνει πέραν του μόνιμου προσωπικού και 47 συμβασιούχους, που δεν έχουν πετύχει τη μετατροπή των συμβάσεών τους σε αορίστου χρόνου.
Το θέμα απασχόλησε και την Αντεισαγγελέα Πλημμελειοδικών Ρόδου κ. Μαρία Σοφία Βαϊτση η οποία επιλήφθηκε επιστολής διαμαρτυρίας συνοδευόμενης από 75 υπογραφές, υπαλλήλων της επιχείρησης. Οι υπάλληλοι διαμαρτύρονται συγκεκριμένα γιατί δεν εκτελείται η μισθοδοσία τους.
Ενώπιον της κ. Εισαγγελέως παρουσιάστηκαν χθες τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου, αναζητώντας λύση στο πρόβλημα.
Μετά τις επιφυλάξεις συγκεκριμένα του γενικού διευθυντή, του προϊσταμένου του Λογιστηρίου, των Οικονομικών Yπηρεσιών και της ταμία της επιχείρησης, σχετικά με την εκτέλεση του εντάλματος μισθοδοσίας, με κείμενα αντιρρήσεων, που το συνόδευαν, στα οποία υποστηρίζεται ότι είναι παράτυπη η εκτέλεσή της για τους 47 συμβασιούχους μετά την έκδοση αρνητικών αποφάσεων των διοικητικών και πολιτικών δικαστηρίων αλλά και τα όσα απίθανα ακολούθησαν, η διοίκηση της ΔΕΥΑΡ “πέταξε το μπαλάκι” στο Ελεγκτικό Συνέδριο.
Πιο συγκεκριμένα, ενώ αρχικώς διαπιστώθηκε απροθυμία από τον πρόεδρο της επιχείρησης κ. Μ. Καμπουρόπουλο να εκδώσει δύο «εντέλεσθε» για την εκτέλεση της μισθοδοσίας για το σύνολο του προσωπικού, εξαιτίας του κινδύνου που ελλοχεύει για τον καταλογισμό του, τώρα πλέον δηλώνει πρόθυμος να υπογράψει νέο ένταλμα μισθοδοσίας.
Το νέο ένταλμα, μετά τη λήξη του προηγούμενου, δεν θα συνοδεύεται από τα κείμενα αντιρρήσεων των διοικητικών υπαλλήλων αλλά μόνο από τις δικαστικές αποφάσεις δυνάμει των οποίων δεν μετετράπησαν οι συμβάσεις των 47 εργαζομένων.
Κάτω από αυτό το πρίσμα είναι ελεύθερο σε κρίση από το Ελεγκτικό Συνέδριο που πάντως δεν φέρεται πρόθυμο να αναλάβει την ευθύνη από τη στιγμή που όλοι οι υπάλληλοι έχουν μεταφερθεί στην ενιαία ΔΕΥΑ με αποφάσεις των διοικητικών συμβουλίων τους, ως αορίστου χρόνου, και περαιτέρω υφίσταται σε αρκετές των περιπτώσεων εκκρεμοδικία στα πολιτικά δικαστήρια σχετικά με τη σχέση εργασίας τους στην επιχείρηση. Παρότι συγκεκριμένα το Διοικητικό Εφετείο Πειραιά δεν κρίνει νόμιμη τη μετατροπή των συμβάσεών τους σε αορίστου χρόνου, η κρίση του αυτή δεν συνεπάγεται απόλυσή τους από τη στιγμή μάλιστα που πολλοί εξ’ αυτών έχουν ασκήσει εφέσεις οι οποίες εκκρεμούν (έχουν ματαιωθεί οι δίκες) ενώπιον των πολιτικών δικαστηρίων με το ίδιο αντικείμενο.
Οι διαπιστωτικές πράξεις δυνάμει των οποίων είχε γίνει η μεταφορά των συγκεκριμένων συμβασιούχων στη ΔΕΥΑ Ρόδου με αποτέλεσμα να ενταχθούν στο ενιαίο μισθολόγιο δεν υπόκεινται εξάλλου σε έλεγχο του Ελεγκτικού Συνεδρίου με αποτέλεσμα να πιθανολογείται ότι και το νέο ένταλμα θα επιστραφεί στην επιχείριση για την έκδοση άλλου τύπου Α’, για το οποίο δεν προβλέπεται προληπτικός έλεγχος.
Κανείς ωστόσο στην επιχείρηση δεν δέχεται να εκδώσει ένταλμα τύπου A’ και να υποστεί τις συνέπειες τυχόν καταλογισμού με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί ένας “φαύλος κύκλος”.
Εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει και το γεγονός ότι η διοίκηση της επιχείρησης δεν δέχεται να σπάσει στα δύο το ένταλμα προκειμένου να πληρωθούν οι μόνιμοι υπάλληλοι καθώς θεωρεί ότι με την κίνηση αυτή ουσιαστικά θέτει εκτός μισθοδοσίας και οδηγεί σε απόλυση τους 47.
Στο μεταξύ εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει γνωμοδότηση της νομικής υπηρεσίας της ΔΕΥΑΡ γύρω από το θέμα που έχει ανακύψει μετά την έκδοση της υπ’ αριθμ. 1766/2013 απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών σύμφωνα με την οποία απορρίπτεται η αίτηση ακύρωσης που ασκήθηκε από 45 εργαζόμενους της πρώην ΔΕΥΑ Ιαλυσού κατά της υπ’ αριθμ. 1258/14-9-2006 απόφασης του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου.
Με την προαναφερόμενη ακυρώθηκε η υπ’ αριθμ. 50/2006 απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Δ.Ε.Υ.Α. Ιαλυσού, η οποία αφορούσε τη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε συμβάσεις αορίστου χρόνου των αναφερομένων ως αιτούντων στην αίτηση ακύρωσης εργαζομένων. Η απόφαση του διοικητικού συμβουλίου της Δ.Ε.Υ.Α. Ιαλυσού, είχε κοινοποιηθεί στο δημοτικό συμβούλιο Ιαλυσού και από αυτό στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου.
Με την υπ’ αριθμ. 2/2011 απόφαση του διοικητικού συμβουλίου της ΔΕΥΑΡ μεταφέρθηκε το προσωπικό των συγχωνευθεισών επιχειρήσεων στην νέα ΔΕΥΑΡ.
Από αποφάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου συνάγεται ότι οι εργαζόμενοι της πρώην Δ.Ε.Υ.Α. Ιαλυσού, οι οποίοι μεταφέρθηκαν στη νέα ΔΕΥΑΡ με βάση τη διαπιστωτική πράξη του διοικητικού συμβουλίου της Δ.Ε.Υ.Α.Ι. με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου έχουν μεταφερθεί νομίμως και δεν αφορά την εκ της συγχωνεύσεως προκύψασα νέα ΔΕΥΑΡ η διαδικασία πρόσληψής τους, η οποία ηδύνατο να τους μεταφέρει.
Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι οι δικαστικές εκκρεμότητες των εργαζομένων αυτών δεν έχουν τελεσιδικήσει καθόσον εκτός της αίτησης ακύρωσης έχουν ασκήσει έφεση επί των αποφάσεων που εκδόθηκαν πρωτόδικα και αφορούν την αναγνώριση της εργασιακής τους σχέσης και οι οποίες δεν έχουν εκδικασθεί μέχρι σήμερα, προκύπτει η ύπαρξη εκκρεμοδικίας και η τυχόν απόλυσή τους θα ερχόταν σε αντίθεση με την ληφθείσα απόφαση 2/2011 του διοικητικού συμβουλίου της ΔΕΥΑΡ η οποία είναι καθ’ όλα νόμιμη, έγκυρη και ισχυρή.
Η νομική υπηρεσία της ΔΕΥΑΡ κρίνει ότι οι εργαζόμενοι στην πρώην ΔΕΥΑ Ιαλυσού μετεφέρθησαν νομίμως και κατά συνέπεια νομίμως απασχολούνται και μισθοδοτούνται από την εκ της συγχωνεύσεως προκύψασα νέα ΔΕΥΑΡ και το διοικητικό συμβούλιο έχοντας υπόψη του τα παραπάνω αναφερόμενα, δύναται να θεωρήσει ότι η 1766/2013 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών δεν επηρεάζει το υφιστάμενο καθεστώς απασχόλησης των μεταφερθέντων στην νέα ΔΕΥΑΡ εργαζομένων της συγχωνευθείσας ΔΕΥΑ Ιαλυσού.
Η όποια κρίση του ΑΣΕΠ επί της εκκρεμούσας εξέτασης ενώπιον του της νομιμότητας ή μη της μετατροπής της εργασιακής σχέσης των εργαζομένων από το ΔΣ της ΔΕΥΑ Ιαλυσού σε σύμβαση αορίστου χρόνου αφορά το ΔΣ της συγχωνευθείσας πλέον ΔΕΥΑ Ιαλυσού και όχι της εκ της συγχωνεύσεως προκύψασας νέας ΔΕΥΑΡ.
Θεωρεί δε αυτονόητο ότι σε περίπτωση που αποφασισθεί η διακοπή της εργασιακής τους σχέσης, αυτοί θα πρέπει να απολυθούν αφού αποζημιωθούν σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας.