Να κλείσουν οι Δήμοι του νησιού και η Νομαρχία σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την κατάσταση που επικρατεί στο Γενικό Νοσοκομείο Ρόδου (στην ανάγκη και να παραιτηθούν), ζητεί ο δήμαρχος Αρχαγγέλου κ. Αλ. Παπουράς, με επιστολή του προς τον πρόεδρο της ΤΕΔΚ κ. Μιχάλη Κορδίνα.
Αναλυτικά στην επιστολή αναφέρονται τα εξής:
Κύριε Πρόεδρε,
Με αφορμή τα τελευταία γεγονότα, τα δημοσιεύματα και τις αναφορές ηλεκτρονικού και έντυπου τύπου αναφορικά με την επιδεινούμενη κατάσταση της Δημόσιας Υγείας στη Ρόδο, αλλά πάνω από όλα παρακινούμενος από την αγωνία και ανησυχία μου, ως ενός εκ των 120 χιλιάδων κατοίκων του νησιού, νιώθω την ανάγκη και την υποχρέωση να πάρω θέση. Αλλωστε το ίδιο έπραξα στο συνέδριο της ΤΕΔΚ στις 22-23 Νοεμβρίου 2008, όταν κατέθεσα πρόταση για κινητοποιήσεις, προκειμένου να δοθεί λύση στο δράμα που βιώνουμε.
Προτού προχωρήσω, θα ήθελα να σας θυμίσω την “εικόνα” που αντικρίζει και αντιμετωπίζει κανείς επισκεπτόμενος το Νοσοκομείο. Δεν θα ισχυριστώ βέβαια ότι ανακάλυψα την Αμερική, αν σας πω ότι το Γενικό Νοσοκομείο Ρόδου “Ανδρέας Παπανδρέου” δεν δικαιολογεί σε καμία περίπτωση το όνομα που φέρει. Ισως θα πρέπει να μετονομαστεί σε Κέντρο Υγείας Ρόδου. Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό, αλλά μόνο οι υλικοτεχνικές υποδομές μπορούν να χαρακτηριστούν ως αξιόλογες. Το ανθρώπινο δυναμικό μειώνεται προοδευτικά, καθιστώντας το ίδρυμα ένα καράβι χωρίς τιμόνι.
Ειδικότερα, ο αριθμός των θέσεων ανά ειδικότητα πληρούνται σύμφωνα με τον παλαιό και ξεπερασμένο, ως προς τις σημερινές ανάγκες, οργανισμό του 1986, όταν οι ανάγκες του πληθυσμού ήταν πολύ λιγότερες από τις σημερινές. Ο πληθυσμός του νησιού υπερβαίνει πλέον τις 120.000 μόνιμους κατοίκους, ενώ τους “τουριστικούς μήνες” διπλασιάζεται. Παρά τις προσπάθειες και “ενοχλήσεις” τοπικών φορέων και εργαζομένων για προσαρμογή στα νέα δεδομένα, η Πολιτεία “επιβραβεύει”, για μία ακόμα φορά, όσους επέλεξαν να μη διογκώσουν τον αστικό υδροκεφαλισμό και επιβεβαιώνει, τελικά, ότι Ελλάδα είναι μόνο η Αθήνα -και οι περιφέρειες των κυβερνητικών στελεχών. Τα επιχειρήματα του κ. Αβραμόπουλου και του υφυπουργού κ. Παπαγεωργίου είναι έωλα και αβάσιμα, αφού η οικονομική στενότητα, την οποία επικαλούνται, δεν ισχύει για όλους τους Νομούς. Ο οργανισμός του Γ.Ν. Αρτας, το οποίο απέχει μόλις 45 λεπτά από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων, εγκρίθηκε στις 12/06/09 προς αναμόρφωση. Αλήθεια, σε ποια εκλογική περιφέρεια εκλέγεται ο Κ. Παπαγεωργίου; Αλήθεια, τόσο ο Υπουργός, όσο και ο Υφυπουργός Υγείας, μέχρι πότε θα θεραπεύουν μόνο τις δημόσιες σχέσεις και το εκλογικό τους πελατολόγιο; Μήπως, με την άρνησή τους σκοπεύουν να υπογράψουν την ληξιαρχική πράξη θανάτου του πολυτραυματία-νοσοκομείου;
Με την άρνηση, λοιπόν, αναθεώρησης του οργανισμού, η στελέχωση στο Νοσοκομείο Ρόδου σε επίπεδο διοικητικό, τεχνικό, παραϊατρικό και ιατρικό είναι οριακά επικίνδυνη για το δημόσιο αγαθό της ΥΓΕΙΑΣ.
Το παζλ της απαισιόδοξης αυτής εικόνας συμπληρώνουν κομμάτια, όπως το Φαρμακείο, ο Μαγνητικός Τομογράφος, το Χειρουργείο, η ΜΕΘ, το Γαστρεντερολογικό και η Ψυχιατρική Κλινική. Το Φαρμακείο λειτουργεί χωρίς μόνιμο προσωπικό και με τον “από μηχανής φαρμακοποιό”, ένα αποσπασμένο οπλίτη, να προσπαθεί να δώσει λύση στο καθημερινό δράμα του ιδρύματος. Να σημειωθεί ότι ο πολίτης, αποσπασμένος για ένα μήνα, αδυνατεί να γνωρίσει τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες της κατάστασης.
Επίσης, ο Μαγνητικός Τομογράφος, από το Σεπτέμβρη του 2007, υπολειτουργεί λόγω έλλειψης εξειδικευμένου ιατρού και από τα χειρουργεία -με λίστα αναμονής πλέον των 800 σθενών- λειτουργούν μόλις τα 3 από τα 7.
Την απογοητευτική εικόνα συμπληρώνουν η Μονάδα Εντατικής Θεραπείας -λειτουργούν 6 από τα 8 κρεβάτια-, το Γαστρεντερολογικό (στελεχωμένο με ένα μόνο ιατρό και μία νοσηλεύτρια) και τέλος η Ψυχιατρική Κλινική. Για την τελευταία το καμπανάκι χτυπάει δυνατά, αφού η απουσία ή η περιστασιακή παρουσία ψυχιάτρου από τη Λέρο κινδυνεύει να τινάξει στον αέρα το επιδοτούμενο από την Ευρωπαϊκή Ενωση πρόγραμμα ψυχιατρικής μεταρρύθμισης.
Βέβαια, θα ήταν κανείς άδικος αν δεν αναγνώριζε τις, πέραν του φυσιολογικού και ανθρωπίνως αποδεκτού, προσπάθειες του συνόλου του προσωπικού. Εχοντας υπερβεί τα όρια τους, προσπαθούν να περιορίσουν την απαξίωση του νοσηλευτικού ιδρύματος.
Το τέλμα στο οποίο έχει περιέλθει η Δημόσια Υγεία στο νησί της Ρόδου δεν αφήνει λοιπόν περιθώρια εφησυχασμού. Ωστόσο, οι αιρετοί του νησιού αλλά και του Νομού, μάλλον, πάσχουν από βαρηκοΐα, ή τουλάχιστον επιλεκτική ακοή και ευαισθησία. Οι βουλευτές φαίνεται να αναλώνονται σε επερωτήσεις και διαπιστώσεις, ξεχνώντας ότι η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού και όχι του θεωρητικού. Αλλά και η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν έχει πείσει για την αποτελεσματικότητά της και αρκείται σε μία μοιρολατρική συμπεριφορά, δείχνοντας, ίσως, ότι το πρόβλημα δεν την αγγίζει. Ισως τα Νοσοκομεία της Αθήνας και οι ιδιωτικές κλινικές να αποτελούν την προτίμησή τους. Ισως να μην αντιλαμβάνονται ότι η Υγεία του Ροδίτη και της Ροδίτισσας δεν είναι πολυτέλεια ούτε διαπραγματεύσιμο αγαθό.
Νιώθοντας αγανακτισμένος από την ζοφερή αυτή κατάσταση, είμαι έτοιμος να παραιτηθώ προκειμένου κάποια αυτιά να ευαισθητοποιηθούν. Γνωρίζω βέβαια ότι ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη (αλήθεια, φτάσαμε στο σημείο να θεωρούμε ζητούμενο το δεδομένο -τη δημόσια υγεία) και για αυτό ζητώ από τον Νομάρχη και από εσάς, ως προέδρου της ΤΕΔΚ, να ζητήσετε ανάλογη στάση από τους υπόλοιπους δημάρχους του νησιού. Μόνο με το κλείσιμο των Δήμων και της Νομαρχίας ίσως κάποιοι συναισθανθούν την αγωνία και το φόβο του πολίτη για το μη διαπραγματεύσιμο αγαθό της Υγείας.
Με εκτίμηση
Ο Δήμαρχος Αρχαγγέλου
Παπουράς Αλέξανδρος
https://www.dimokratiki.gr/arxeio/protini-to-klisimo-nomarchias-ke-dimon/
