ΣΥΡΙΖΑ: Ειδικό Χωροταξικό για τον Τουρισμό: Ολη η Ελλάδα ένα σύνθετο τουριστικό κατάλυμα

Το Τμήμα Τουρισμού του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ τονίζει ότι το ΕΠΧΣΑΑΤ θα έπρεπε να περιοριστεί σε γενικές κατευθύνσεις και πολιτικές χωρικής οργάνωσης, σε σχέση με την φέρουσα ικανότητα κάθε τόπου και σε σχέση με τη γεωμορφολογία, την ευαισθησία των φυσικών και πολιτιστικών πόρων και τη δυνατότητα εξυπηρέτησης που έχουν οι κοινωφελείς και κοινόχρηστες υποδομές.
Σε ανακοίνωσή του, το Τμήμα Τουρισμού του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ, σχολιάζοντας το νέο Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό (ΕΠΧΣΑΑΤ), αναφέρει:
“Προ ημερών, παρουσιάστηκε ενώπιον του πρωθυπουργού το νέο Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό (ΕΠΧΣΑΑΤ). Στις δηλώσεις της, η υπουργός Τουρισμού ανακοίνωσε τη μετάβαση ΅από ένα μοντέλο μαζικού μονοθεματικού τουρισμού σε ένα μοντέλο πολυθεματικού τουρισμού με πολύ περισσότερες ειδικές μορφές και δυνατότητες για Ανάπτυξη σε όλη τη Χώρα’.
Στην πραγματικότητα, το Υπουργείο Τουρισμού ολοκληρώνει έναν κύκλο, που έχει ανοίξει εδώ και περίπου ένα χρόνο, όταν επέβαλλε ως δήθεν μονόδρομο για τον ελληνικό τουρισμό την προώθηση μεγάλων επενδύσεων σε κάθε σπιθαμή της ελληνικής γης και όξυνε – αντί να απλουστεύσει – την απαράδεκτη πολυνομία στην τουριστική νομοθεσία, με αλλεπάλληλες υπουργικές αποφάσεις, με ενσωμάτωση επιμέρους διατάξεων σε νομοσχέδια άλλου αντικειμένου, με τον πρόσφατο Νόμο για τον Τουρισμό και εν τέλει, με την υπογραφή της Κοινής Υπουργικής Απόφασης για το Ειδικό Χωροταξικό για τον Τουρισμό.
Τόσο η ίδια η αναθεώρηση της ΚΥΑ, όσο και η ΣΜΠΕ είναι αμφίβολης εγκυρότητας και νομιμότητας, τη στιγμή που εκκρεμεί από το ΣτΕ η έκδοση απόφασης για αίτηση ακύρωσης του ισχύοντος χωροταξικού πλαισίου και για λόγους ασφαλείας δικαίου, θα έπρεπε να προηγηθεί της αναθεώρησης του. Χαρακτηριστικό δε της ΅βιασύνης’ των υπουργών Τουρισμού και Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής ήταν η στάση πλήρους αδιαφορίας που επέδειξαν στην καταψήφιση του ΕΠΧΣΑΑΤ από τη συντριπτική πλειοψηφία των φορέων – μελών του Εθνικού Συμβουλίου Χωροταξίας.
Συγκεκριμένα:
Το αναθεωρημένο ΕΠΧΣΑΑΤ
• δεν ανατρέπει το υφιστάμενο και ομολογουμένως χρεοκοπημένο μοντέλο τουριστικής ανάπτυξης
• δε διακρίνει την τουριστική μεγέθυνση από την τουριστική ανάπτυξη
• παρουσιάζει ακόμα μεγαλύτερη πολυπλοκότητα δομής και υπέρβαση του επιπέδου και του αντικειμένου του και την ίδια σχεδόν ατελή και ασαφή κατηγοριοποίηση του χώρου
• δυσκολεύει τη σύνθεση του υποκείμενου σχεδιασμού
• δεν προωθεί την διαπεριφερειακή συνεργασία
• δεν εναρμονίζεται με το κράτος δικαίου και εν τέλει,
• δημιουργεί μια πολιτικά ανερμάτιστη, νομικά επισφαλή και περιβαλλοντικά καταστροφική κατάσταση για ό,τι αποτελεί φυσικό, πολιτιστικό και φυσικά τουριστικό πόρο – απαράδεκτα χαρακτηριστική είναι η δυνατότητα δημιουργίας οργανωμένων υποδοχέων τουριστικών δραστηριοτήτων ακόμα και σε προστατευόμενες περιοχές (NATURA).
Επιπλέον, δεν εξασφαλίζει τη διάχυση των ευνοϊκών αποτελεσμάτων του τουρισμού στους υπόλοιπους τομείς της οικονομίας, με πολιτικές που ενισχύουν τη διασύνδεσή τους και η αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος ταυτίζεται με τον τουρισμό πολυτελείας, υποτιμούνται οι εναλλακτικές μορφές τουρισμού και απαξιώνεται το δυναμικό των πολύ μικρών και μικρομεσαίων τουριστικών επιχειρήσεων.
Ο τουρισμός είναι σημαντικότατος τομέας της ελληνικής οικονομίας και μπορεί να αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης, όμως δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπισθεί, παρά σαν υποσύνολο ενός Εθνικού Στρατηγικού σχεδίου κοινωνικο-οικονομικής ανάπτυξης, με την θεσμοθέτηση ολοκληρωμένων χωροταξικών σχεδίων σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο. Φυσικά, σε καμία περίπτωση, δε νοείται ανάπτυξη, χωρίς προστασία του περιβάλλοντος και της πολιτιστικής κληρονομιάς. Το ΕΠΧΣΑΑΤ θα έπρεπε να περιοριστεί σε γενικές κατευθύνσεις και πολιτικές χωρικής οργάνωσης, σε σχέση με την φέρουσα ικανότητα κάθε τόπου και σε σχέση με τη γεωμορφολογία, την ευαισθησία των φυσικών και πολιτιστικών πόρων και τη δυνατότητα εξυπηρέτησης που έχουν οι κοινωφελείς και κοινόχρηστες υποδομές, τα περιβαλλοντικά και κοινωνικά κριτήρια, παράλληλα με τα οικονομικά, για την άριστη κατανομή της τουριστικής ανάπτυξης στο χώρο.
Τέλος, με την επικείμενη μεταρρύθμιση της πολεοδομικής και χωροταξικής νομοθεσίας υπήρχε περιθώριο χρόνου για μία αποτελεσματικότερη, αναθεώρηση του Ειδικού Πλαισίου προς την κατεύθυνση της ενδυνάμωσης του στρατηγικού του χαρακτήρα και της καλύτερης επεξεργασίας κανόνων και αποδοτικών μηχανισμών ελέγχου, συνεκτιμώντας την εθνική στρατηγική στο πλαίσιο του ΣΕΣ 2014-2020 και την αναθεώρηση των Περιφερειακών Πλαισίων.
O ΣΥΡΙΖΑ είχε επανειλημμένα εκφράσει έντονες αντιρρήσεις για τους σκοπούς που εξυπηρετεί η τροποποίηση του Ειδικού Χωροταξικού, σε συνδυασμό μάλιστα με το επιδιωκόμενο από το ΤΑΙΠΕΔ άνευ όρων ξεπούλημα της Δημόσιας περιουσίας κατ’ εντολή της Τρόικα και των δανειστών.
Η οικονομική, αναπτυξιακή και οικολογική βιωσιμότητά των οργανωμένων υποδοχέων και των σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων, αλλά και η συνεισφορά τους στην ήπια ανάπτυξη των τουριστικών προορισμών είναι άκρως αμφίβολη. Επιπλέον, η ανεξέλεγκτη προώθηση φαραωνικών τουριστικών επενδύσεων (απόρροια της στρεβλής αντίληψης περί οικονομιών κλίμακας) οδηγεί νομοτελειακά στην υποβάθμιση τοπίων που μέχρι τώρα αποτελούσαν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας.
Βιάζεται η υπουργός μαζί με την υπόλοιπη Κυβέρνηση να εκτελέσει τα υπογεγραμμένα με την τρόικα και τους δανειστές ΅συμβόλαια’ εκχώρησης του εθνικού πλούτου και της εθνικής κυριαρχίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα παλέψει με όλες του τις δυνάμεις και σύμμαχο την κοινωνία για να αποτρέψει το ξεπούλημα και την απαξίωση της χώρας.