Στο αρχείο η υπόθεση με τους αστυνομικούς

Στο αρχείο ως ουσία αβάσιμη τέθηκε με διάταξη που εξέδωσε η Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Ρόδου η από 7 Μαΐου 2007 μήνυση που υπέβαλε σε βάρος 4 αστυνομικών του ΑΤ Αρχαγγέλου ένας κάτοικος της περιοχής υποστηρίζοντας ότι είχαν τελέσει τα αδικήματα του βασανισμού, της εξύβρισης και της απειλής σε βάρος του.
Πέραν του γεγονότος ότι η μήνυση σε βάρος των αστυνομικών είχε υποβληθεί εκπρόθεσμα πράγμα που διαπιστώνεται με τη διάταξη αρχειοθέτησης της εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει η εξιστόριση των γεγονότων που έλαβαν χώρα την 31η Δεκεμβρίου 2006 και οδήγησαν στη σύλληψη του μηνυτή.
Στη διάταξη αναφέρονται μεταξύ άλλων και τα εξής:
Την 31.12.2006 ο εγκαλών, με την παρέα του και λοιπά νεαρά άτομα του χωριού, συμμετείχε σε δραστηριότητα που ο ίδιος αποκαλεί “έθιμο” και που συνίσταται στην αφαίρεση των εξατμίσεων από τα μοτοποδήλατα και τις μοτοσικλέτες και την περιφορά στο χωριό ώστε να προκαλείται εκκωφαντικός θόρυβος. Την πρωτοχρονιά δε εκείνη όπως προκύπτει από όλες τις μαρτυρίες, επειδή είχαν ανακοινωθεί αστυνομικά μέτρα τάξης για να περιοριστεί και να σταματήσει το φαινόμενο, οι νεαροί είχαν ξεκινήσει τη δημιουργία ταραχών από τις 21.00′ περίπου. Μάλιστα δεν περιορίστηκαν μόνο στον θόρυβο αλλά ξεκίνησαν να βάζουν φωτιές σε κάδους και να δημιουργούν οδοφράγματα και να πετούν μανταρίνια, αυγά και πέτρες στους λιγοστούς αστυνομικούς που προσπαθούσαν να επαναφέρουν την τάξη. Ο ίδιος ο εγκαλών εθεάθη να προβαίνει στις παραπάνω ενέργειες όχι μόνο από τους αστυνομικούς αλλά και από πολίτες του χωριού. Επειτα από αυτά φυσικό ήταν να συλληφθεί ανάμεσα σε άλλους από τους αστυνομικούς στα πλαίσια του αυτοφώρου και να οδηγηθεί στο οικείο Α.Τ. Η σύλληψή του έγινε από τους δύο πρώτους εγκαλούμενους και κατά αυτήν δεν ασκήθηκε περιττή βία, αν και η σύλληψη κατά τους εγκαλούμενους έγινε πολύ δύσκολα λόγω της συνεχούς διαφυγής του εγκαλούντος με μηχανάκι. Το σύννομο δε της σύλληψης μαρτυρούν και άλλοι συλληφθέντες κατά την ίδια ημέρα. Κατόπιν οδηγήθηκε στο τμήμα όπου και εισήλθε στο κρατηρήριο και χωριστά από τους λοιπούς κρατούμενους λόγω της ανηλικότητάς του πλην όμως όχι απομονωμένος. Οι ισχυρισμοί του εγκαλούντος ότι βασανίσθηκε από τους εγκαλουμένους δεν αποδείχτηκαν για πολλούς λόγους. Καταρχήν δεν ήταν δυνατό να βασανιστεί την ώρα που περιγράφει από τον τέταρτο εγκαλούμενο διότι αυτός έλειπε από το τμήμα και την υπηρεσία, έχοντας ήδη σχολάσει και επιστρέφοντας σπίτι του όπου είχε καλεσμένους, όπως σαφώς προκύπτει. Περαιτέρω ο δεύτερος καλούμενος βρισκόταν στο τμήμα μεν αλλά διενεργούσε προανακριτικές πράξεις για τον σχηματισμό δικογραφίας σε βάρος του μάρτυρα, ο οποίος επιβεβαιώνει ότι κανείς δεν ακούμπησε τον εγκαλούντα. Το αυτό επιβεβαιώνει με την κατάθεσή του και ο προτεινόμενος από τον εγκαλούντα μάρτυρα. Οι λοιποί δύο μηνυόμενοι δεν βρισκόταν στο Α.Τ. κατά την προσαγωγή του εγκαλούντα καθότι είχαν επιστρέψει στο δρόμο για τα μέρα τάξης. Αδιαμφισβήτητη ένδειξη ότι ο εγκαλών δεν υπέστη βασανισμό συνιστά το γεγονός ότι ο εγκαλών δεν υπέστη ούτε καν ελαφριές σωματικές βλάβες όπως ισχυρίζεται. Την επόμενη ημέρα το μεσημέρι, αφού είχε οδηγηθεί στον Εισαγγελέα Υπηρεσίας και του ασκήθηκε η δέουσα δίωξη και ορίστηκε τακτική δικάσιμος λόγω της ανηλικότητάς του, επισκέφθηκε τα εξωτερικά ιατρεία του Γ.Ν. Ρόδου, όπου διαπιστώθηκαν εκδορές, ήτοι ασήμαντες σωματικές βλάβες, στα σημεία που αναφέρονται σε βεβαίωση του Γ.Ν. Ρόδου. Επίσης από την αυτή βεβαίωση προκύπτει ότι η νευρολογική του κατάσταση ήταν πολύ καλή και δεν υπέστη κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, αλλά μετά τον αναφερόμενο από τον ίδιο ξυλοδαρμό, του δόθηκαν σχετικές οδηγίες. Οι εκδορές δε αυτές δικαιολογούνται πλήρως από μία εξέταση των λοιπών μαρτύρων που αναφέρουν συνδυαστικά ότι ο εγκαλών ανέβηκε σε δέντρα για να πετάξει πορτοκάλια και αυγά σε αστυνομικούς, οδηγούσε το μηχανάκι του επικίνδυνα και έσπρωχνε φλεγόμενους κάδους απορριμμάτων. Αν δε αλήθευαν οι ισχυρισμοί του εγκαλούντα για τον περιγραφόμενο στην έγκλησή του ξυλοδαρμό και την αιμορραγία στο πρόσωπο, σίγουρα δεν θα επρόκειτο για εκδορές αλλά για μώλωπες, εκχυμώσεις κ.λπ. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι γονείς του εγκαλούντα ειδοποιήθηκαν και έσπευσαν άμεσα με την αλλαγή του χρόνου στο τμήμα όπου και παρέμειναν μέχρι τη μία, δίχως να καταγγείλουν οτιδήποτε σχετικό. Ούτε όμως και την επομένη το πρωί που οδηγήθηκε ο εγκαλών στον Εισαγγελέα υπηρεσίας καταγγέλθηκε κάποια συμπεριφορά των αστυνομικών, αλλά η έγκληση υπεβλήθη πέντε μήνες αργότερα. Οι αιτιάσεις ότι όλο αυτό το διάστημα δεχόταν απειλές ο εγκαλών δεν ευσταθούν, αντίθετα από πολλούς μάρτυρες αστυνομικούς κατατέθηκε ότι ο εγκαλών και οι γονείς του τους πλησίασαν ώστε να μεσολαβήσουν στους εγκαλούμενους για να τροποποιήσουν τις καταθέσεις τους και να ελαφρύνουν τη θέση του εγκαλούντα έως και να τον απαλλάξουν. Οταν δε διαπίστωσαν ότι αυτοί δεν κάμπτονται και αφού η υπόθεση κατά του εγκαλούντος πήρε ήδη μία αναβολή, κατέθεσαν προς αντιπερισπασμό την παρούσα υπό κρίση έγκληση.