Στο εδώλιο δύο γιατροί του Νοσοκομείου Ρόδου

Σε δίκη ενώπιον του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ρόδου αντιμέτωποι με την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από αμέλεια παραπέμφθηκαν δύο ιατροί του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου που φέρονται υπαίτιοι για τον αιφνίδιο θάνατο την 7η Φεβρουαρίου 2006 του Παναγιώτη Καραβέλατζη σε ηλικία 45 ετών.
Η έρευνα για την υπόθεση ξεκίνησε μετά την υποβολή μηνυτήριας αναφοράς από τον αδελφό του εκλιπόντος κ. Mιχαήλ Kαραβέλατζη. Σύμφωνα με τη μήνυση ο εκλιπών υποβλήθηκε την 27η Ιανουαρίου 2006 σε εγχείριση αφαίρεσης χολής στο Nοσοκομείο Pόδου λόγω χολολιθίασης. H εγχείριση πραγματοποιήθηκε με την λαπαροσκοπική μέθοδο από χειρούργο του Nοσοκομείου Pόδου και αποτελούσε εγχείριση ρουτίνας λόγω της μικρής ηλικίας (45 ετών) και της άριστης υγείας του. Την 30η Ιανουαρίου 2006 εξήλθε του Nοσοκομείου χωρίς να του δοθεί οποιαδήποτε φαρμακευτική ή άλλη αγωγή. H μόνη συμβουλή που δόθηκε σ’ αυτόν ήταν να κάνει χρήση απλού παυσίπονου αν ένιωθε πόνους κατά την μετεγχειρητική περίοδο.
Aμέσως μετά την έξοδό του από το Nοσοκομείο άρχισαν αφόρητοι πόνοι γεγονός που τον οδήγησε ξανά στο Nοσοκομείο. O θεράπων ιατρός του, του συνέστησε την λήψη παυσίπονου. Ωστόσο οι πόνοι δεν υποχωρούσαν με αποτέλεσμα να επισκεφθεί τα εξωτερικά ιατρεία του Nοσοκομείου άλλες δύο φορές.
Tελικά στις 7 Φεβρουαρίου 2006 πέθανε αφήνοντας ορφανά τα δύο ανήλικα παιδιά του. O ιατροδικαστής που διενήργησε νεκροψία-νεκροτομή κατέληξε στην διαπίστωση ότι αιτία θανάτου υπήρξε η “πνευμονική εμβολή”. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο που έχει σχηματιστεί ο ασθενής μετεγχειρητικά παρουσίασε εμετούς με πρόσμιξη αίματος η οποία αποδόθηκε σε μικροτραυματισμό του ρινοφάρυγγος από την τοποθέτηση του τραχειοσωλήνα, και αργότερα εμφάνισε έντονο κοιλιακό άλγος.
Ο πρώτος κατηγορούμενος ιατρός φέρεται να μην είχε επιδείξει τη μέγιστη επιμέλεια κατά την αντιμετώπιση του περιστατικού καθώς δεν είχε διαγνώσει το ενδεχόμενο πνευμονικού οιδήματος μετεγχειρητικά και της πνευμονικής εμβολής αλλά αντίθετα εκτίμησε επιπόλαια το περιστατικό και διέγνωσε εσφαλμένα ότι ο ασθενής δεν είχε κάποιο μετεγχειρητικό άλγος συστήνοντας του αν επιθυμεί να αποχωρήσει από το νοσοκομείο και να μεταβεί στην οικία του.
Ο δεύτερος γιατρός κατηγορείται ότι ενώ μπορούσε να συστήσει στον ασθενή την κατάλληλη αντιπηκτική αγωγή δεν το έπραξε.