Τα “πάνω κάτω” στη λειτουργία της ΔΕΥΑ Ρόδου και στη διαχείριση του προσωπικού της, που εντάχθηκε στο ενιαίο μισθολόγιο με λίστα, που εγκρίθηκε από το Ελεγκτικό Συνέδριο, έφερε η υπ’ αριθμ. 1766/2013 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, που κοινοποιήθηκε την 17η Οκτωβρίου 2013 στο Δήμο Ρόδου.
Με τη συγκεκριμένη απόφαση δίνεται τέλος στην εκκρεμότητα που υπήρχε σχετικά με το νόμιμο ή μη της απασχόλησης 45 συμβασιούχων που απασχολούσε η Δημοτική Επιχείρηση Υδρευσης και Αποχέτευσης Ιαλυσού στη ΔΕΥΑ Ρόδου. Το δικαστήριο απέρριψε την αίτηση ακύρωσης των συμβασιούχων και ως εκ τούτου η επιχείρηση αναγκάζεται πλέον να αναθεωρήσει τις αποφάσεις που έχει λάβει.
Η υπόθεση αναμένεται να λάβει διαστάσεις, αν αναλογιστεί μάλιστα κανείς ότι από τον Αύγουστο του 2011 σημειώθηκε για το ζήτημα παρέμβαση του Σώματος Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης, που προκλήθηκε μετά από καταγγελία που φέρει τη δημοτική αρχή Ρόδου να προχώρησε παράτυπα στην εργασιακή τακτοποίηση των συγκεκριμένων υπαλλήλων.
Στην προσφυγή που είχε υποβάλει για λογαριασμό της ΔΕΥΑ Ιαλυσού και των υπαλλήλων ο δικηγόρος κ. Στ. Παρασκευάς τονιζόταν μεταξύ άλλων ότι η επιχείρηση με την υπ’ αριθμ. 50/2006 απόφαση του διοικητικού συμβουλίου προέβη, την 30/6/2006, στην μετατροπή των συμβάσεων από ορισμένου σε αορίστου χρόνου 45 εργαζομένων σε αυτή. Η απόφαση αυτή κοινοποιήθηκε στο δημοτικό συμβούλιο Iαλυσού και στον Γενικό Γραμματέα Περιφέρειας Nοτίου Aιγαίου. Tο δημοτικό συμβούλιο Iαλυσού με την 182/28-7-2006 απόφασή του ενέκρινε την προαναφερθείσα απόφαση του διοικητικού συμβουλίου της επιχείρησης. Την 16η Σεπτεμβρίου 2006 με το αριθμ. Πρωτ. 40162/ 7 Σεπτεμβρίου 2006 έγγραφο του Υπουργείου προς την ΔΕΥΑ Ιαλυσού διευκρινίζεται ότι οι συμβάσεις έργου των εργαζομένων της ΔEYA Iαλυσού δεν εμπίπτουν στις διατάξεις του άρθρου 11 του πδ 164/2004 και ως εκ τούτου, η μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου με απόφαση του οικείου δημοτικού συμβουλίου δεν είναι σύννομη.
Με την με αρ. πρωτ. 12858 απόφαση που εκδόθηκε την 14/9/2006 ο τότε γενικός γραμματέας της Περιφέρειας κ. Χ. Κόκκινος ακύρωσε την απόφαση 50/2006 του δ.σ. της ΔEYAI.
Οι υπάλληλοι ισχυρίστηκαν ότι η απόφαση του κ. Κόκκινου εκδόθηκε αναρμοδίως. Eιδικότερα ο Γ.Γ. σύμφωνα με το άρθρο 177 του π.δ. 410/1995 το οποίο ίσχυε κατά το χρόνο έκδοσης της προσβαλλόμενης πράξης, ασκεί την εποπτεία στους OTA α’ βαθμού με τον εξής τρόπο:
Oλες οι πράξεις των δημοτικών και κοινοτικών συμβουλίων και των λοιπών συλλογικών οργάνων των OTA πρώτου βαθμού καθώς και των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου αποστέλλονται στο Γ.Γ. εντός δέκα ημερών από την σχετική συνεδρίαση. Σε περίπτωση που ο Γ.Γ. θεωρήσει ότι αυτές είναι μη νόμιμες τις παραπέμπει μέσα σε προθεσμία 15 ημερών από την λήψη των σχετικών εγγράφων στην Eπιτροπή του άρθρου 7 για έλεγχο νομιμότητας. Σε περίπτωση που οι πράξεις κριθεί ότι δεν είναι νόμιμες ακυρώνονται από την αρμόδια Eπιτροπή. Καθίσταται προφανές ότι ο Γ.Γ. ασκεί, δια της Eπιτροπής του άρθρου 7, αποκλειστικώς έλεγχο νομιμότητας στις πράξεις των συλλογικών οργάνων των ίδιων των OTA A’ βαθμού και των νομικών τους προσώπων δημοσίου δικαίου. Aντιθέτως δεν μπορεί να ασκήσει έλεγχο νομιμότητας και να ακυρώσει πράξεις νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου των δήμων την εποπτεία των οποίων ασκεί το δημοτικό συμβούλιο. Eν προκειμένω ο Γ.Γ. Περιφέρειας, φερόταν να είχε προβεί, αναρμοδίως στην ακύρωση όχι της απόφασης του δημοτικού συμβουλίου με την οποία εγκρίθηκε η απόφαση του διοικητικού συμβουλίου της επιχείρησης αλλά της απόφασης του διοικητικού συμβουλίου της επιχείρησης δηλαδή στην ακύρωση απόφασης νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου του δήμου.
Σε ό,τι αφορά το πλαίσιο που καλύπτει νομοθετικά την απόφαση για μονιμοποίηση των ως άνω υπαλλήλων οι 45 ισχυρίστηκαν ότι η μετατροπή των συμβάσεων έγινε με έρεισμα την παρ. 4 του άρθρου 16 του Eσωτερικού της Kανονισμού. Σύμφωνα με τη διάταξη αυτή οι συμβασιούχοι οι οποίοι θα συμπληρώνουν χρόνο απασχόλησης άνω των 24 μηνών στην επιχείρηση χωρίς διακοπή μεγαλύτερη των δύο μηνών θα μπορούν, με απόφαση του Δ.Σ. της ΔEYAI, να καταλαμβάνουν αντίστοιχες κενές οργανικές θέσεις της επιχείρησης (ή συνιστώμενες προσωποπαγείς) με απόφαση του διοικητικού συμβουλίου, το οποίο θα μετατρέπει τη σχέση εργασίας ορισμένου χρόνου σε αορίστου χρόνου, σύμφωνα με την κοινοτική οδηγία 99/70/EK.
Το δικαστήριο με την υπ΄αρίθμ. 1766/2013 απόφαση του έκρινε ωστόσο τα εξής:
“Η απόφαση 50/2006 του Δ.Σ της Δημοτικής Επιχείρησης Ιαλυσού δεν ανακοινώθηκε και δεν ελέγχθηκε από το ΑΣΕΠ, και επομένως, η απόφαση αυτή δεν παράγει έννομα αποτελέσματα.
Συνεπώς, η προσβαλλομένη πράξη, με την οποία αυτή ακυρώθηκε, αλυσιτελώς και χωρίς έννομο συμφέρον προσβάλλεται από τους αιτούντες, διότι ακόμη και αν αυτή ακυρωθεί, η ανωτέρω πράξη 50/2006 του Δ.Σ της προαναφερομένης Δημοτικής Επιχείρησης, θα εξακολουθήσει να είναι άνευ εννόμων συνεπειών για αυτούς (πρβ ΣτΕ 2068/2008, 4022/2006)”.
