Τι λέει ο εργολάβος για την «επένδυση» στο Βάτι!

«Eίμαι έτοιμος να υποστώ τις συνέπειες. Καλύτερα καθαρός, παρά απατεώνας. Δηλώνω θύμα εκβιασμού, εκμεταλλεύτηκε εμένα, την άσχημη οικονομική μου κατάσταση και τη σύζυγό μου»…
Αυτά υποστηρίζει ο εργολάβος οικοδομών Κ. Π., το άτομο που εξέδωσε εικονικά τιμολόγια για δήθεν εργασίες που είχε εκτελέσει στο «συγκρότημα τουριστικών επιπλωμένων κατοικιών» στα πλαίσια του αγροτουρισμού, στο δημοτικό διαμέρισμα Βατίου, του Δήμου Νότιας Ρόδου, σε ένα εκ των τέκνων του δημοτικού συμβούλου κ. Τσ. Τριομμάτη, προκειμένου να εξασφαλιστεί η επιδότησή τους από το Ολοκληρωμένο Πρόγραμμα Ανάπτυξης του Αγροτικού Χώρου (ΟΠΑΑΧ) του ΠΕΠ Νοτίου Αιγαίου.
Λίγες μέρες μετά την κατάθεση του ενώπιον των ελεγκτών της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων του Υπουργείου Οικονομικών για την υπόθεση ο εργολάβος αποφάσισε να δημοσιοποιήσει τις θέσεις του υποστηρίζοντας ότι όχι μόνο πείσθηκε στην έκδοση 10 εικονικών τιμολογίων, εκ των οποίων το ένα ακυρώθηκε παρότι είχε εμφανιστεί ως εξοφλημένο και ακόμη ένα δεν εντάχθηκε στο πρόγραμμα επιδότησης.
Ο εργολάβος επιβεβαίωσε αρχικά ότι ήταν εκείνος που ανέθεσε σε δικηγόρο της Ρόδου την αποστολή του εξωδίκου με το οποίο καλούσε τους κκ Τσ. Τριομμάτη και τον υιό του να του καταβάλουν το ΦΠΑ των εικονικών τιμολογίων υποστηρίζοντας παραπέρα ότι ενώ πέτυχαν την χρηματοδότηση της επένδυσης σε ύψος 60% όχι μόνο δεν του κατεβλήθη ο συγκεκριμένος φόρος αλλά επιπροσθέτως δεν του αποδόθηκε ο αναλογούν φόρος εισοδήματος της συζύγου του, επ’ ονόματι της οποίας κόπηκαν 9 εικονικά τιμολόγια αλλά και οι εισφορές στο ΙΚΑ εργατών τους οποίους απασχόλησε.
Επιβεβαίωσε εξάλλου ότι ήταν εκείνος που απέστειλε δύο επιστολές με περιεχόμενο όμοιο με αυτό της εξωδίκου στον κ Τσ. Τριομμάτη καλώντας τον να επιληφθεί του θέματος.
Ο εργολάβος, άεργος σήμερα, πατέρας τριών ανήλικων τέκνων, βρίσκεται σε εξαιρετικά δυσχερή οικονομική θέση. Η οικογένεια του συντηρείται από την εργασία της συζύγου του σε ξενοδοχειακή εταιρεία ενώ του έχουν κατασχεθεί λόγω οφειλών μια κατοικία στα Κοσκινού και μια πανσιόν που λειτουργούσε στη Ρόδο.
Η οικονομική εξαθλίωση του δεν οφείλεται στην επίμαχη συναλλαγή και είχε ξεκινήσει πριν την ανάληψη του συγκεκριμένου έργου. Θεωρεί όμως ότι επειδή ήταν γνωστή με την ανάθεση της κατασκευής των δύο ακινήτων στο Βάτι η οικονομική του κατάσταση, πράγμα που είχε επισημάνει κατ’ επανάληψη ο ίδιος σε μέλη της οικογένειας Τριομμάτη με την πρόοδο των εργασιών, ερίζοντας μάλιστα για την καταβολή της αμοιβής του, έπεσε τόσο ο ίδιος όσο και η σύζυγος του θύμα εκμετάλλευσης και οδηγήθηκε, όπως περιέγραψε με γλαφυρό τρόπο, στην απόφαση να παρανομήσει για να εξασφαλίσει το αυτονόητο, την καταβολή των δεδουλευμένων του!.
Εν πάση περιπτώσει τον «επενδυτή» γνώρισε από έναν φίλο του που διατηρεί νυχτερινό κέντρο στην οδό Ορφανίδου. Ο γιός του κ Τριομμάτη του ανέθεσε όπως είπε το κτίσιμο του ακινήτου και τους σοβάδες όχι όλη την εργασία και την προσφορά του την έγραψε «στο πόδι» σε ένα καφέ στην Ορφανίδου.
Τον καιρό εκείνο είχε τη δική του εταιρεία και εξέδιδε τιμολόγια στο όνομα του.
Με την πρόοδο των εργασιών και ενώ είχε ενημερωθεί πλήρως ότι είχαν ξεκινήσει οι διαδικασίες επιδότησης του εργου κλήθηκε αρχικώς, όπως υποστηρίζει, να εκδόσει το πρώτο εικονικό τιμολόγιο.
Αυτό όπως εξέθεσε και στην ΥΠΕΕ εκδόθηκε την 13η Αυγούστου 2007 και ήταν αξίας 47.663 ευρώ συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ όταν οι εργασίες που είχε εκτελέσει κόστιζαν 15.000 ευρώ.
Το τιμολόγιο αυτό με αριθμό 100 ήταν το τελευταίο στο μπλοκ τιμολογίων που είχε και ο «επενδυτής» του ζήτησε στην πορεία να το ακυρώσει και να το αντικαταστήσει με άλλα γιατί δεν θα μπορούσε να ενταχθεί στο πρόγραμμα επιδότησης.
Τότε τον ενημέρωσε ότι δεν είχε τη δυνατότητα ένεκα της οικονομικής του κατάστασης και των χρεών του προς το δημόσιο και ασφαλιστικούς οργανισμούς να εξασφαλίσει νέο θεωρημένο μπλοκ τιμολογίων με αποτέλεσμα να «στρατολογηθεί» η σύζυγος του, να προχωρήσει σε έναρξη επιτηδεύματος στη ΔΟΥ για τη λειτουργία εργολαβικής εταιρείας με έδρα δήθεν το ακίνητο που είχαν στα Κοσκινού και να εκδώσει στην πορεία 9 εικονικά τιμολόγια, τα μοναδικά μάλιστα που εξέδωσε από το μπλοκ τιμολογίων που της είχε θεωρηθεί.
Υποστηρίζει δε ότι ο λόγος που αναγκάστηκε να μετέχει στην μεθόδευση αυτή ήταν επειδή ο επιδοτούμενος του έλεγε ότι δεν μπορούσε να του καταβάλει την αμοιβή του αν δεν εξέδιδε τα τιμολόγια γιατί δεν θα μπορούσε να εξασφαλίσει την επιδότηση και δεν είχε χρήματα για να τον εξοφλήσει. Τα εικονικά τιμολόγια εκδόθηκαν δε όλα μαζί με διαφορετικές ημερομηνίες, όπως αναφέρει σε καφετέρια στο «Μήδεια».
Τα τιμολόγια μάλιστα εμφανίστηκαν ως εξοφλημένα προκειμένου να εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση τους από τον ΟΠΑΑΧ.
Σημειώνει δε ότι η εμφανιζόμενη ως «εργολάβος» σύζυγος του εργαζόταν την περίοδο εκείνη στο «ΑΚΤΑΙΟΝ» έχοντας εξασφαλίσει εργασία ορισμένου χρόνου με σύμβαση στη δημοτική επιχείρηση «ΡΟΔΩΝ ΑΕ». «Δεν είχε καμία σχέση ποτέ με τον κλάδο της οικοδομής και δεν είχε συνεργείο» τόνισε ο εργολάβος, που με παράπονο επέδειξε στη «δ» και επιστολή συγχαρητηρίων που του είχε αποστήλει στο παρελθόν το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο κλιμάκιο του οποίου είχε διενεργήσει ελέγχους σε έργα τα οποία είχε εκπονήσει σε γνωστές επιχειρήσεις της Ρόδου, κυρίως ξενοδοχειακές.
Ερωτηθείς πως θα κάλυπτε το γεγονός ότι δεν θα είχε να επιδείξει σε τυχόν αιφνίδιο έλεγχο τα παραστατικά αγοράς των υλικών που απεικονίζονται στα εικονικά τιμολόγια ότι χρησιμοποιήθηκαν για τις εργασίες που φέρεται ότι εκτέλεσε ισχυρίστηκε ότι όλα τα υλικά αυτά έχουν αγοραστεί από τον ίδιο τον «επενδυτή» από προμηθευτές της Ρόδου και έχουν διατεθεί σε τρίτους που χρησιμοποιήθηκαν για την ολοκλήρωση του έργου.
Σε εκείνον δόθηκαν τα τιμολόγια αγοράς των υλικών αυτών για να τα καταχωρήσει στην εικονική εταιρεία της συζύγου του στα έξοδά της πράγμα που κατέθεσε εξάλλου και στην ΥΠΕΕ επισημαίνοντας παραπέρα ότι με κανέναν από τους προμηθευτές αυτούς δεν είχε ποτέ επαφή.
Ο έλεγχος που διενεργείται, όπως υποστήριξε, θα αποδείξει ότι ουδέποτε είχε προμηθευτεί ο ίδιος ή εκπρόσωπος του τα υλικά από τις προμηθεύτριες εταιρείες.
Το δεύτερο κρίσιμο ερώτημα ήταν γιατί χρειάστηκε ο «επενδυτής» να τιμολογήσει εικονικά το έργο από τη στιγμή που αυτό εκτελέστηκε.
Η εξήγηση που δίνει ο εργολάβος είναι ότι για την ολοκλήρωση του αφού ο ίδιος έκανε τα κτίσματα και το σοβά στη μια μόνο μεζονέτα και λίγες εργασίες στο ισόγειο της άλλης ήταν ότι χρησιμοποιήθηκαν με μαύρη εργασία αλλοδαποί κυρίως εργάτες προκειμένου να μειωθεί στο ελάχιστο το κόστος.
Οι εργάτες αυτοί δεν είχαν τη δυνατότητα να εκδώσουν παραστατικά και φυσικά δεν είχαν απαίτηση να τους καταβληθούν τα αναλογούντα ένσημα.
Έτσι, όπως εξηγεί, στρατολογήθηκε εκβιαστικά ο ίδιος για να μπορέσει να προχωρήσει η επιδότηση.
Σε ότι αφορά το θέμα των ενσήμων του ΙΚΑ αφού εξηγεί ότι ο «επενδυτής» δεν του κατέβαλε τα ένσημα των 5 εργατών που είχε απασχολήσει απορεί πως μπόρεσε να εξασφαλίσει σχετική βεβαίωση και να ηλεκτροδοτήσει τα ακίνητα. Πιθανολογεί δε ότι αν δεν εξασφαλίστηκε παράτυπα η ηλεκτροδότηση τότε τα ένσημα αγοράστηκαν και πωλήθηκαν σε τρίτους!
Στο μεταξύ πέραν των μετρητών που εμφανίζεται στον πίνακα επιδότησης να έχει δώσει ο «επενδυτής» στην «εργολάβο» σύζυγο του καταγγέλλοντας προς εξόφληση των εικονικών τιμολογίων, φέρεται ταυτόχρονα να της είχε καταβάλει ποσά και με τραπεζικές επιταγές.
Ο εργολάβος αλλά και η σύζυγος του υποστηρίζουν ότι κατά τη διάρκεια της εργασίας της στο ΑΚΤΑΙΟΝ ο κ Τσ. Τριομμάτης μερίμνησε για να της δοθεί άδεια να εγκαταλείψει την εργασία της για ορισμένες ώρες και ο γιός του την μετέφερε με δικά του μέσα στο κεντρικό υποκατάστημα της Τράπεζας Δωδεκανήσου όπου ενώπιον του ταμία οπισθογραφούσε τις επιταγές, τις εισέπραττε ο ίδιος και κατέθετε τα χρήματα σε άλλους τραπεζικούς λογαριασμούς.
«Το γεγονός αυτό μπορεί να πιστοποιηθεί εύκολα από την τράπεζα και με έλεγχο των καταθέσεων» τονίζει ο εργολάβος και η σύζυγος του.
Ο εργολάβος στο μεταξύ καταλογίζει ευθύνες για την όλη κατάσταση προσωπικά στον κ Τσ. Τριομμάτη τονίζοντας ότι όχι μόνο ήταν ενήμερος για τα όσα συνέβησαν, όχι μόνο του είχε ζητήσει και ο ίδιος να βοηθήσει τον γιό του αλλά και περαιτέρω παρά τις οχλήσεις του δεν του κατέβαλε κανείς τα οφειλόμενα.
Μάλιστα υποστηρίζει ότι τον παρότρυνε να βοηθήσει τον γιο του υποσχόμενος ότι θα του ανέθετε και άλλες εργασίες σε οικοδομές που θα έκτιζε αλλά και σε άλλη επιδοτούμενη επένδυση με φωτοβολταϊκά που ετοίμαζαν.
Αυτό που προκαλεί έκπληξη είναι ο ισχυρισμός του εργολάβου ότι είχε καταγγείλει τα ανωτέρω το έτος 2008 στο ΑΤ Ρόδου και στην Υποδιεύθυνση Ασφαλείας Ρόδου, που δεν ενήργησαν γιατί όπως λέει του είπαν ότι το αξιόποινο είχε παραγραφεί!!
Πέραν τούτου όμως δηλώνει ότι είχε ενημερώσει σχετικά το ίδιο διάστημα και παράγοντες της δημοτικής αρχής αλλά και τρεις δημοσιογράφους οι οποίοι δεν έκαναν τίποτε!
Για το αν οι μεζονέτες αυτές λειτούργησαν και διαμορφώθηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε να εκπληρώσουν τον σκοπό της επιδότησης και συγκεκριμένα να μισθωθούν σε τουρίστες ο εργολάβος δήλωσε τα εξής:
«Στις μεζονέττες στο Βάτι, έχω να πάω από τότε, που τελείωσα τις εργασίες μου εκεί. Οι μεζονέττες αυτές ποτέ δεν λειτούργησαν ως ξενοδοχείο, δεν είχαν διαμορφωθεί έτσι ώστε να λειτουργήσουν ως ξενοδοχείο. Η διαρρύθμισή τους είναι για βίλες. Μάλιστα όταν εργαζόμουν εκεί, ο γιός του κ Τριομμάτη επισκεπτόταν το χώρο με την κοπέλα του και τη ρωτούσε που θέλει να τοποθετήσουν το μπάνιο κλπ. Ουδέποτε είχε στο μυαλό του να κάνει ξενοδοχείο».
Θυμίζουμε ότι για τη συγκεκριμένη επένδυση, που, όπως καταγγέλθηκε, μετά την ολοκλήρωση της δεν εκπλήρωσε τους σκοπούς της επιδότησης εξασφαλίστηκε επιδότηση ύψους 157.253,40 ευρώ.
Το ύψος των εικονικών τιμολογίων είναι σύμφωνα με την καταγγελία 112.383,50 ευρώ. Το ποσοστό επιδότησης ήταν 60%.