Την αποβολή των κκ Μιχαήλ Ζησιμάτου και της Ζερμέν χήρας Γεράσιμου Ζησιμάτου, κατοίκων Ρόδου από το ακίνητο Ψιμόριφου στην Ιαλυσό, που έχει περιέλθει στην ιδιοκτησία του Δήμου Ροδίων διέταξε χθες με την υπ’ αρίθμ. 7/2009 απόφαση που εξέδωσε με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων η Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Ρόδου ικανοποιώντας σχετικό αίτημα της δημοτικής αρχής.
Με την ίδια απόφαση διατάσσεται η επαναφορά του ακινήτου στην προηγούμενη κατάσταση που βρισκόταν αφού διαπιστώθηκαν παρεμβάσεις σ΄αυτό από τους αντίδικους.
Υπενθυμίζουμε ότι το ακίνητο εκτάσεως 19.130 τ.μ. ευρίσκεται στην παραλία Ιξιάς, δυτικώς του ακινήτου του γνωστού ως «Βίλλα Rees».
Σύμφωνα με την απόφαση της Εισαγγελικής Αρχής ο δήμος Ροδίων απέκτησε κυριότητα στο ακίνητο αυτό από τον προηγούμενο κύριο της, δικηγόρο, Ευάγγελο Ψιμόριφο.
Σύμφωνα με το διατακτικό της απόφασης:
«Ο Ευάγγελος Ψιμόριφος αποβίωσε στην Ρόδο την 29.11.1994. Το έτος 2008 εμφανίσθηκε ως διεκδικούσα δικαιώματα στο ακίνητο αυτό η Ζερμέν -Σουζάνα συζ. Γερασίμου Ζησιμάτου, πρακτικώς δε ο υιός της Μιχαήλ Ζησιμάτος. Τις πρώτες ημέρες του τρέχοντος μηνός Ιουλίου 2009 ο καθού η αίτηση Μιχαήλ Ζησιμάτος επιχείρησε να περιφράξει το ακίνητο με πλέγμα. Αμέσως ο αιτών ειδοποίησε το Α.Τ. Ιαλυσού και συνελήφθη Επί πλέον, ενεργώντας ο αιτών αφαίρεσε την ξένη περίφραξη. Την Τρίτη Ιουλίου 2009, τις προχωρημένες απογευματινές ώρες ο Μιχαήλ Ζησιμάτος επανήλθε και προέβη σε νέα περίφραξη με νέο πλέγμα. Πάλι συνεργείο του Δήμου τις πρωινές ώρες της 9ης Ιουλίου επιχείρησε έπειτα από εντολή να αφαιρέσει την νέα ξένη περίφραξη. Ο πρώτος των καθών προφανώς καιροφυλακτούσε και εμήνυσε τους εργάτες του Δήμου στο Α.Τ. Ιαλυσού με αποτέλεσμα να συλληφθούν. Τις απογευματινές ώρες της 9ης Ιουλίου ο ίδιος επανήλθε και εγκατέστησε πάλι το πλέγμα, το οποίο οι εργάτες του Δήμου είχαν προλάβει να αφαιρέσουν προτού συλληφθούν. Οπως όπως και οι ίδιοι η καθών αναφέρουν στο κατατεθέν σημείωμά τους με την υπ’ αριθμ. 54/1964 απόφαση του Εφετείου Δωδεκανήσου που επικύρωσε την με αριθ. 728/1963 απόφαση του Πρωτοδικείου Ρόδου απορρίφθηκε η αγωγή χρησικτησίας της φερόμενης δικαιοπαρόχου των καθών, κατά του δικαιοπαρόχου του αιτούντος. Περαιτέρω κατά το έτος 1972 εκδόθηκε πρωτόκολλο κατάληψης του επιδίκου από το Ελληνικό Δημόσιο, καθόσον υπήρχαν υπόνοιες ότι ο Ψιμόριφος – δικαιοπάροχος του αιτούντος – δεν είχε συμβληθεί με τον πραγματικό κύριο και του ασκήθηκε ποινική δίωξη. Κατά το έτος 1976 η ποινική δίωξη έπαυσε και ακολούθως το 1977 με την υπ’ αριθμ. 1204/1977 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου αποδόθηκε εκ νέου το ακίνητο στον Ψιμόριφο. Το έτος 1993 οι καθών υπέβαλλαν αίτηση αναψηλάφησης της υπ’ αριθ. 54/1964 απόφασης του Εφετείου Δωδεκανήσου η οποία απερρίφθη. Ο ισχυρισμός των καθών η αίτηση ότι όλα αυτά τα χρόνια η δικαιοπάροχος τους και αυτοί νέμονταν ανενόχλητοι το επίδικο εκτός του ότι δεν αποδεικνύεται, στερείται και λογικής. Τούτο διότι το ακίνητο αυτό ήταν αντικείμενο διεκδικήσεως μεταξύ της δικαιοπαρόχου των καθών και του Ψιμόριφου και κατόπιν από το 1964 και έως το 1977 μεταξύ του Ψιμόριφου και του Δημοσίου. Οι καθών προσπάθησαν να αναθερμάνουν τις διεκδικήσεις τους το έτος 2008. Δεν επρόκειτο λοιπόν για ένα ακίνητο που ο ιδιοκτήτης του είχε λησμονήσει αλλά φρόντιζε αντίθετα να το διασφαλίσει από τυχόν διεκδικητές. Κατόπιν δε την 6-12-1994 δημοσιεύθηκε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου η από 19-11-1994 ιδιόγραφη διαθήκη του. Με αυτήν συνέστησε δημοτικό Ιδρυμα του Δήμου Ροδίων στο οποίο παρέσχε ως κληροδοσία την κυριότητα του ακινήτου αυτού. Επειδή η σύσταση του Ιδρύματος αυτού κατέστη ανέφικτη, γιατί η Διοίκηση αρνήθηκε να προχωρήσει στην έκδοση του Προεδρικού διατάγματος που απαιτείται (άρθρο 108 Α.Κ.) για την σύσταση του, λόγω ελλείψεως επαρκών πόρων για την εκπλήρωση του σκοπού της συστάσεως του, το Εφετείο Αθηνών, έπειτα από αίτηση του Δήμου (και αφού προηγήθηκε υπόδειξη του Υπουργείου Οικονομικών, ως καθ’ ύλην αρμοδίου), εξέδωσε την απόφαση του με αριθμό 1560/2008 με την οποία μεταξύ άλλων καθορίσθηκε ότι για την πληρέστερη και επωφελέστερη ικανοποίηση της θελήσεως του θα πρέπει να εκποιηθεί ο ανωτέρω αγρός από τον Δήμο μας ως κληροδόχο, τηρούμενης της διαδικασίας των άρθρων 71 ΑΝ 3039/1939 και 3 Ν. 455/1976, το τίμημα της πωλήσεως να αποτελεί περιουσία κεφαλαίου αυτοτελούς διαχείρισης υπέρ του Δήμου Ροδίων, διεκεκριμένη της λοιπής περιουσίας του Δήμου, η διοίκηση δε του κεφαλαίου αυτού να γίνεται από τον Δήμο Ροδίων και να διατίθενται οι τόκοι του κεφαλαίου για εκπλήρωση των σκοπών που αναφέρονται στη διαθήκη, όποιων και όσων είναι εφικτό, κατ’ επιλογήν του. Εκ των ανωτέρω αναφερόμενων, συνάγεται ότι οι καθών η αίτηση χωρίς να έχουν σχετικό δικαίωμα απέβαλλαν εκ της διακατοχής του επιδίκου ακινήτου τον δικαιούμενο προς διακατοχή αιτούντα, ο οποίος και μέχρι της παρανόμου αποβολής του το νέμονταν με τις αρμόζουσες προς το ακίνητο πράξεις και ως εκ τούτου η υπό κρίση αίτηση στο μέτρο που εκρίθη νόμιμη πρέπει να γίνει δεκτή στην ουσία της…»
