Ετοιμοι να αγοράσουν ελληνικά νησιά, ανεξαρτήτως μεγέθους, όπως σημειώνουν, εμφανίζονται να είναι Τούρκοι επιχειρηματίες, έπειτα από την πρόσφατη «παρότρυνση» των Γερμανών προς τη χώρα μας να πουλήσει ορισμένα νησιά, προκειμένου να εξέλθει από την οικονομική κρίση και να αποπληρώσει το χρέος της. Η συγκεκριμένη «πρόταση», αν και αντιμετωπίστηκε με οργή και έντονη δυσαρέσκεια από την ελληνική πλευρά, εντούτοις άνοιξε την όρεξη σε αρκετούς «κροίσους» της Δύσης… κυρίως Βρετανούς και Γερμανούς, οι οποίοι διερεύνησαν το ενδεχόμενο απόκτησης κάποιου μικρού και ακατοίκητου ελληνικού νησιού. Δίπλα στους παραπάνω, πριν από λίγες ημέρες ήρθαν να προστεθούν όμως και οι εξ Ανατολών γείτονές μας, οι οποίοι είδαν την γερμανική «πρόταση» ως μια πρώτης τάξης ευκαιρία να αποκτήσουν σχετικά εύκολα όσα εδώ και δεκαετίες επιδιώκουν να πετύχουν χρησιμοποιώντας την ισχύ και τη δύναμη των όπλων. Σε αντίθεση πάντως με τις βλέψεις Ευρωπαίων, αλλά και Αμερικανών, δισεκατομμυριούχων, οι Τούρκοι δεν ενδιαφέρονται για μικρά και ακατοίκητα νησιά, αλλά το ακριβώς αντίστροφο. Θέλουν μεγάλα κατοικημένα και πάνω απ’ όλα τουριστικά. Προτείνουν δε, προκειμένου ως καλοί γείτονες που είναι να διευκολύνουν τη χώρα μας, εάν δεν θέλουμε να τους τα πουλήσουμε, τουλάχιστον να τους τα νοικιάσουμε για 49 χρόνια, ώστε σε νομικό επίπεδο να μην έχουν δικαίωμα ιδιοκτησίας! Ενδεικτικό του θράσους ή της κοροϊδίας των «άσπονδων φίλων» μας είναι ότι δηλώνουν πρόθυμοι να διεκδικήσουν την Κω και τη Ρόδο.
Τα παραπάνω είχαν την ευκαιρία να τα ακούσουν από «πρώτο χέρι» Ελληνες αξιωματούχοι, οι οποίοι έλαβαν πρόσφατα μέρος στη Διεθνή Εκθεση Τουρισμού (ΙΤΒ) στο Βερολίνο, όπου η Τουρκία ήταν η τιμώμενη χώρα. Παρών στη συγκεκριμένη έκθεση ήταν, μεταξύ άλλων, και ο πρόεδρος της «Ενωσης Τουριστικών Ξενοδόχων Νοτίου Αιγαίου» Ihan Acikgoz, ο οποίος και είπε στους εμβρόντητους Ελληνες που τον άκουγαν ότι, σε περίπτωση που τεθούν προς πώληση ελληνικά νησιά οι Τούρκοι ξενοδόχοι και τουριστικοί πράκτορες είναι πρόθυμοι να διεκδικήσουν τα νησιά Ρόδο και Κω! Ο Τούρκος πρόεδρος της «Ενωσης Τουριστικών Ξενοδόχων Νοτίου Αιγαίου» μάλιστα δεν δίστασε να κάνει ακόμη και δηλώσεις σε τουρκικό ειδησεογραφικό πρακτορείο για το θέμα, αναφέροντας ότι «ως τουριστικοί πράκτορες της Μαρμαρίδας, σε περίπτωση που οι Ελληνες αξιωματούχοι ορίσουν τιμή και αποστείλουν σχετικές προσκλήσεις, θέλουμε οπωσδήποτε να αγοράσουμε και τα δύο νησιά»
ΕΤΟΙΜΟ ΣΧΕΔΙΟ!
Το ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι όμως ότι ο Acikgoz εμφανίστηκε να έχει σχέδιο ακόμη και για τους κατοίκους των νησιών μας, σημειώνοντας ότι σε περίπτωση που αγοράσουν τα δύο νησιά «οι Ελληνες φίλοι μας μπορούν να συνεχίσουν τη ζωή τους εκεί». «Σε καμία περίπτωση», συνέχισε ο Acikgoz, «δεν προτιθέμεθα να τους εκδιώξουμε από τον τόπο διαμονής τους. Με τη συνεταιριστική διοίκηση που θα σχηματιστεί, αν κινηθούμε σαν μία γροθιά στους τουριστικούς προορισμούς Μαρμαρίδας και ελληνικών νησιών, όλοι θα κερδίσουμε».
Σε ό,τι αφορά την… οικονομοτεχνική μελέτη, ο Τούρκος πρόεδρος των ξενοδόχων του Νοτίου Αιγαίου επισήμανε ότι σε επαφές που είχε για το σκοπό αυτό με τουριστικούς πράκτορες σε Μαρμαρίδα, Μποζμπουρούν και Ντάτσα, είναι σε θέση να ισχυριστεί ότι οι αγοραστές «θα αποκομίσουν κέρδη ύψους 100-600 εκατ. τουρκικών λιρών».
ΕΝΟΙΚΙΑΣΗ
Επισήμανε δε ότι αν η ελληνική κυβέρνηση δεν θέλει να τους πουλήσει κάποια από τα 3.054 συνολικά νησιά, εκ των οποίων όπως επισήμανε μόνο τα 87 κατοικούνται, τότε θα μπορούσε να τους τα νοικιάσει για…49 χρόνια! Να σημειώσουμε ότι, όταν πριν από έναν περίπου μήνα οι Γερμανοί βουλευτές, μέλη του γερμανικού κυβερνώντος κόμματος «CDU» και του συνεργαζόμενου κόμματος «FDP» πρότειναν στην Ελλάδα να πωλήσει κάποια από τα νησιά της, υπήρξαν ορισμένες σχετικές εταιρείες με πλούσιους πελάτες, οι οποίες όχι απλά έκαναν διερευνητικές επαφές προκειμένου να ανιχνεύσουν τις προθέσεις της ελληνικής πλευράς, αλλά καθόρισαν και ενδεικτικές τιμές εκκίνησης!
Υπήρξαν δε και κάποιοι «ειδικοί» που εκτίμησαν ότι τώρα είναι η κατάλληλη περίοδος για αγορά ελληνικών νησιών. Σύμφωνα με την καναδική εταιρεία «Private Islands» με έδρα το Τορόντο, η μεγάλη δυσκολία που υπάρχει είναι το εξαιρετικά μεγάλο κόστος για την εξασφάλιση υλικών στο νησί. Οι δυσκολίες αυτές όμως, όπως επισήμανε εκπρόσωπός της, πλέον έχουν ξεπεραστεί λόγω της εξέλιξης της τεχνολογίας, η οποία προσφέρει προκατασκευασμένες κατοικίες, αφαλάτωση νερού και άλλα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει επίσης το γεγονός πως σε ό,τι αφορά τον καθορισμό της τιμής, χρησιμοποιήθηκε το παράδειγμα της Βρετανίας, η οποία έχει αρκετά νησιά στα ανοιχτά της Σκοτίας. Η αγορά ενός νησιού στη συγκεκριμένη περιοχή κυμαίνεται στα 2,5 – 2,7 εκατ. ευρώ. Οι συγκεκριμένες εταιρείες πάντως δεν φαίνεται να εκτιμούν ιδιαίτερα τον ήλιο και την υπέροχη θάλασσα του Αιγαίου, αφού για την απόκτηση κάποιου ελληνικού νησιού ρίχνουν αισθητά χαμηλότερα τις τιμές, θέτοντας ως τιμή εκκίνησης το 1 εκατ. ευρώ. Να σημειώσουμε πάντως ότι η χώρα μας διαθέτει αρκετά νησιά μικρής κυρίως έκτασης τα οποία ανήκουν σε ιδιώτες και ως εκ τούτου μπορούν να γίνουν αντικείμενο αγοραπωλησίας.
Το θέμα είναι εάν, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης που περνάει η χώρα μας, δούμε κάποια στιγμή το Ελληνικό Δημόσιο να βάζει αγγελίες πώλησης σε διεθνούς κτηματομεσιτικούς οίκους. Σε ό,τι αφορά τις «μεταξύ» αστείου και σοβαρού αλλά υπαρκτές τουρκικές βλέψεις για αγορά ελληνικών νησιών στην ελληνοτουρκική μεθόριο, για να γίνει κάτι τέτοιο απαιτείται, μεταξύ άλλων, προηγούμενη άδεια και του υπουργείου Εθνικής Αμυνας ότι δεν θα επηρεαστεί η άμυνα και ασφάλεια της χώρας. Ως εκ τούτου, για όσα νησιά ή βραχονησίδες βρίσκονται κοντά στη μεθόριο με την Τουρκία, η πώλησή τους αποκλείεται εκ των πραγμάτων. Αντίθετα, σε ότι αφορά άλλες νησιωτικές περιοχές της χώρας μας, κατά καιρούς το υπουργείο Οικονομικών έχει φλερτάρει έντονα με τη συγκεκριμένη ιδέα, αν και η ελληνική γραφειοκρατία είναι ανασταλτικός παράγοντας για κάθε είδους επίδοξο αγοραστή.
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΠΟΥΛΟΥ
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΠΙΚΑΙΡΑ
